Week 8: Afsluiten van het schooljaar.

Week 8: Afronden van het schooljaar.

Deze week was het van alles wat. De kinderen kwamen alleen op woensdag naar school. 

 Op maandag werden de examens verbeterd, de punten werden in de lijsten geschreven.  De leerkrachten moeten twee lijsten maken. Een voor hen en een andere voor de directeur. Dit vraagt wel wat werk want ze hebben hier geen fotokopieer machine of computer. Dus er is maar één oplossing de lijsten met de hand schrijven.  Je moet weten dat er in sommige klassen 45 leerlingen zitten. Dus das niet niks he. Maar ik vind het wel gezellig. Dit vraagt misschien wat meer werk maar het heeft wel een fijn gevoel dat iedereen zo bezig is in het leraarslokaal = STAFROOM. Ik en juf fatuma hadden de examenweek al goed doorgewerkt. Ja met twee gaat alles veel sneller he. J Heb de andere leerkrachten mee geholpen met de lijsten schrijven, rapporten invullen,…. Stempels zetten in de rapporten, schrijven wanneer de school weer opengaat.

Op maandag werden er ook cadeautjes ingepakt voor de eerste drie leerlingen van de klas. De beste drie krijgen een kleine verrassing! We verzamelde enkele dingen. Een T- shirt, balpen, potlood, stiften,….  

Zo rond 5 uur gingen we dan huiswaarts. Deze avond was het nog een drukke avond. Ik had voor al het personeel een klein cadeautje gekocht. Een houten olifant sleutelhanger  met hun naam erin gegraveerd. Dit is hier wel het plaatselijk souvenir. Overal kom je ze tegen op het strand, in de straat de mensen die het maken. Ik heb er een goede prijs voor betaald! Ik ben blij dat het mij gelukt is om goed te onderhandelen! In het begin dat ik hier was liet ik met mijn voeten spelen. Maar kijk alles is een leerschool!  Ik schreef een persoonlijke boodschap naar de leerkrachten en pakte het cadeautje in.  Dan nog even relaxen en wat bijten zitten.

Dinsdag ochtend was het heel stil op de school. Geen leerkrachten om 8 uur te bespeuren. Het was voor veel leerkrachten Afrikaanse tijd. Voor de moslims was het wel een feestdag.  Het was het feest van Imbrahim.  Zij gingen eerst naar de moskee om te bidden. Een beetje was de directeur daar. Hij gaf me de sleutels van de klas. Ik begon in de klas alles wat op te ruimen. De letters van de woordkaarten sorteren. Er voor zorgen dat er van elke letter van het alfabet 2 letters in zitten.  Ondertussen kwamen de leerkrachten langzaam binnen in de school. Om 10 uur  was er vergadering. Maar nog niet alle leerkrachten waren in de school dus nog even wachten. Ondertussen belde de manager naar de leerkrachten waar ze bleven.  Na een half uurtje konden we starten. Iedereen op de vergadering kreeg een frisdrank.   Dit is voor de leerkrachten echt een feest want dit kunnen ze hun niet permitteren met hun loon. De vergadering ging over wat er nog moet veranderd worden in de school, wat er moet opgelet worden. Wat er volgend schooljaar staat er te gebeuren.  Over het project. Over het feit dat ze nu 1 jaar in de nieuwe school werken.   Over de lonen, de afbraak van de oude school.  De volgende vergadering in de vakantie.  De leerkrachten vulden ook een gegevensblad in met hun adres, telefoonnummer. Ook het adres van de ouders waar zij wonen; Waarom was dit nu? Wel om te vermijden dat een leerkracht verdwijnt met heel wat spullen, geld van de school. Ja wat is er nu recent gebeurd wanneer de ze introkken in de nieuwe school. De oude directeur van de school is gaan lopen met heel veel geld van het project. Dit willen ze nu vermijden wanneer er iets verdwijnt hebben ze de gegevens van de leerkrachten. Dikwijls vluchten ze naar de ouders waar ze woonden. Zo om toch alles wat te vermijden.

Na de afloop van de vergadering  gingen ik en mama rainbow het plan uitwerken om de kleuterspeelplaats  te verfraaien. Ik heb in België van vrienden enkele centjes gekregen om het goed te besteden in het rainbow for kids project. Een grote sponsor is de wereldwinkel van Lochristi!  Dank u wel wereldwinkel!  Dank je wel bij de mensen waar ik mocht gaan babysitten.  Dank je wel mensen die me gewoon zowat gegeven hebben.

 A SANTE SANA! Dank zij jullie kunnen de kinderen nu genieten van een glijbanen park met verschillende hoogtes en het is veilig.

De school had glijbanen gekregen maar zij werden aan een hoge muur gedropt dat voor de kinderen toch wel wat gevaarlijk was. En niet veilig was. Ik had dit met mama rainbow besproken dat ik dit met mijn sponsor geld wou sponsoren. We belden een mester op. Op minder dan 15 minuten was hij daar.  Hij bekeek de opstelling van ons. Maakte een prijsofferte op. In de namiddag ging de nachtwaker om het materiaal.  Amai dat gaat hier wel allemaal wat vlotter dan in België.

Op donderdag startte het project!  Gelukkig dat wel af en toe gingen kijken  om de instructies te geven. Dat is dan weer het zelfde dan in België!Daar moet je ook alles goed opvolgen.

Ik ben blij dat ze donderdag er aan begonnen zijn en het gaat vlot! Araraka = snel!

Woensdag was het de laatste dag van het schooljaar. Alle kinderen gingen  terug naar school. De ouders werden uitgenodigd. Er waren 2 ouders die op tijd waren de anderen kozen Afrikaanse tijd. De ouders namen plaats in de eetzaal. De kinderen wachtte in klas. Rond 11 uur begonnen ze er dan aan. De ouders waren er al. Het schoolcomité nam plaats, de leerkrachten, directeur. Mama rainbow, en ik.  Er werd een welkom woord door de directeur, schoolcomité gedaan. Er werd gebeden voor de moslims, er werd gebeden voor de christenen. Het geloof is hier toch wel heel doorslaggevend vind ik.  Je moet dit gewoon ervaren moeilijk te beschrijven.  De leerkrachten stelde zich voor. Daarna kwamen de leerkracht per klas naar voor en werden de eerste drie kinderen van  klas een voor samen met hun ouders naar voren geroepen.  Het geschenk werd overhandigd. Het was heel raar om te zien. Deze ouders waren eigenlijk niet fier op hun kinderen. Raar om te ervaren. Knuffelde hun kinderen niet. Zij tonen hun emoties niet.  Tot er één vader uit zich zelf heel spontaan zijn kind een knuffel gaf.  Dit werd toe gejuicht van mama rainbow en er waren toch enkele ouders die volgden. Dit werd steeds positief bekrachtigd! Zodat toch wel in orde kwam.

Na afloop gingen de ouders naar de klas met de leerkracht waar de kinderen hun rapport kregen. En hun examens.  Ik gaf mijn kadetten nog een dikke knuffel, en wenste ze een mooie vakantie  toe! Ik ga ze missen!!!! Maar ik kom terug!

In de avond was er nog een feestje voor alle leerkrachten bij mama rainbow in haar verblijf! Het was super we dronken samen wat, daarna werden de stoelen aan de kant gegeschoven, en gingen we dansvloer op het was nog maar 7 uur maar twas super!!!  Normaal gingen we met de leerkrachten nog eten in het plaatselijke restaurantjes in ukunda. Maar dat zou de sfeer breken en deze was net zo goed. Dus mama rainbow had het idee dat we het eten konden laten afhalen. En dit ging toch wel zeker. Micheal en Ken gingen naar Ukunda lieten het brengen.  SUPER!   We aten rond   10 uur ugali,geroosterde koe en tomaatjes met uitjes. En niet te vergeten pepertjes net iets te straf voor mij.

De mannelijke leerkrachten namen een plonske in het zwembad; Zijhadden fun. En wat ook zo grappig is die leerkrachten zijn net als kleine kinderen. Amai het zo fantastisch dat ik dit allemaal mee mag beleven! Het zo prachtig het samenhorigheidsgevoel dat hier heerst in Afrika!!!!!

Rond 12 uur gingen we naar huis. Ik gaf iedereen een dikke knuffel want voor veel was ik het de laatste keer dat ik ze ging zien.  Kort maar hevig, als het te lang duurt dan is dat te emotioneel en das niet goed voor mij!In blijdschap afscheid nemen.

Op donderdag ging ik naar school, ze waren begonnen aan het metsen. Er was een sollicitatie ronde.  Er moesten twee andere leerkrachten aangeworven worden.  Ik mocht aanwezig zijn bij dit gesprek. Ja, helemaal anders dan in België zoon sollicitatie gesprek.  Kort en bondig. Zij moeten wat vertellen over zich zelf, studies, mama rainbow vroeg hoe ze meer kinderen gingen omgaan die een leerachterstand hadden hoe ze daar mee gingen omgaan. Na 10 minuten was dit gesprek afgrond.

In de namiddag begonnen ik en juf Fatuma met de blokken wassen. Amai dat was nodig want ze waren erg vuil. Ook de hele kleine blokjes werden met onze handen een voor een gewassen; Ja we hebben niet de luxe van een wasmachine waar wij de blokken in kunne steken he.  Één voordeel was het dat blokken heel snel drogen in de zon.

Rond 4 uur stopten we. Mama rainbow had me gevraagd om s’ avonds even komen helpen. Ze had de adoptie kindjes van Ruben uitgenodigd om te komen zwemmen en te eten. Dit zijn vrienden van mama rainbow! Rond 6 uur arriveerden de kinderen, we sprongen in het zwembad en amuseerden ons rot. Leuk.  De kinderen genoten van die aandacht die ze kregen.  Ik denk dat de kinderen dit hier in afrika wel missen de individuele aandacht. Maar je moet ook denken dat ze hier 70 jaar achter zijn in het denken en in de tijd.  Maar onze kinderen in België hebben er hier terug ook wat last van he. Met de ouders die een drukke baan hebben. Alee niet alle kinderen maar toch veel.  Een warm nest is zo belangrijk voor de kinderen!

Dan kwam Jackson toe. Nonkel van An en Marien. Goede vriend van mama rainbow!  Hij kookte deze avond Afrikaans! Het was een hele gezellige avond! Weer al eens! Genieten van de liefde die geeft aan de kindjes. Deze avond bleef ik slapen in het verblijf van mama rainbow!  Ik sliep goed.

Op vrijdag ochtend speelde ik bij mama rianbow nog wat met de kindjes An en Marian. We keken naar de film waar zij in meespeelde. Het leven zoals het is bij An en Marian!!! Super ontroerend! Kippenvelmoment. Leerkrachten onder jullie, jullie kunnen mama rainbow op bezoek vragen en dan kan je deze film zien.  Goed om het echte leven te zien. En te beleven.

Daarna ging ik naar huis. Eerst zet ik An en Marian af. Dan ging ik naar huis legde mijn gerief op zijn plaats.

Ik had afgesproken met juf Fatuma die dag om 10 uur.  We gingen een kijkje nemen in een andere school hoe zij de school sluiten. Kwestie van ideetjes op te doen.  Het was een beetje op zijn Amerikaans vond ik . Het was te groots geen familie gevoel. De kinderen van de 3^de kleuterklas en klas 8 hadden een speciale kleren aan. Er werd gedanst, gezongen,  versjes voorgedragen, gebeden? Geheten, pillow de feestmaaltijd in Kynia.  Het was de moeite.

Maar voor we er naar toe konden moest ik eerst 2 uur en 30 min wachten op juf Fatuma. Ik belde haar af en toe en zei tegen mij ik ben op weg. Ik was super blij dat ik haar zag om half 1. Jaja het was African time.

Rond 5 uur was het afgelopen de laatste schooldag en we gingen terug naar de rainbowschool. Waar we nog blokken wasten tot het donker werd.  Dan gingen we verder.

Zaterdag had ik afgesproken om 10 uur. Juf Fatuma nergens te bespeuren. Gelukkig zag ik de nachtwaker van de school en gaf me sleutel. Zo kon ik eindelijk blokken beginnen wassen. We wasten bokken rond uur en waren we klaar met blokken wassen. Blokje voor blokje. Want ja ze zijn hier wel super vuil. Leuk om te zien hoe proper zijn. Het geeft een voldoening van het werk.

Daarna was er in het dorp in de school een trouw. We gingen even gaan kijken. De plaats was mooi versierd met bloemen, een boog gemaakt van palmbladeren in elkaar gevlochten. We dronken thee,wachtte babbelde, daarna werd het eten geserveerd. De kinderen aten uit een groot bord te samen. In één minuut was het op. De volwassene kregen elk een bord.  Pillow. Lekker.

We wachtte maar de bruid kwam niet, die was nog steeds in de kerk. Zij zouden maar rond 9 uur aankomen. Dus zijn we maar naar huis gegaan rond 6 uur. S’ avonds heb ik nog wat gelezen en ben vroeg gaan slapen.

Zondag was het Wolfgang zijn verjaardag. Eigenlijk is die maandag maar dan vertrekt hij terug naar Belgie. Maar wie is hij nu. Hij de zoon van Jossette deze vrouw zit samen met mama rainbow in het rainbowteam. Dus hij kwam het project even bezoeken.

Voor zijn verjaardag ben ik samen met hem gaan ontbijten aan Ushago.  We namen van de eerste keer een volledig ontbijt.  Fruitsla, daarna een Spaanse omelet met worstje spek, en gebakken tomaatjes en tasje koffie met een glas vers fruitsap. Mmmmmm super lekker. Jezelf ook af en toe eens verwennen dat is ook fijn. Ja papa jij zou het ook lekker gevonden hebben. Heb aan je gedacht.

Daarna lieten we even ons ontbijt zakken en babbelde we gezellig. Het was een aangename ochtend. Daarna gingen we samen nog even kijken wat we al souvenirs konden kopen.  Ik heb dat Afrikaans spelletje gekocht. Eerst was het 16 euro en heb afgeboden tot 8 euro. Ik was fier op mezelf.  Daarna nog even aan het strand gaan wandelen. En rond 4 uur gingen we huiswaards. Wolfgang moest zijn valies nog maken.  Want s’ avonds rond 7 uur moest ik daar al weer terug zijn.

Wolfgang trakteerde ons in het restaurant de Cave. Mama  rainbow betaalde de aperitief al cadeautje.

 Het  was heel mooi en gezellig in de  grot!  In het midden is er een groot gat waar je de sterren hemel  kan zien. Wauw moet je zeker eens doen met lief! Super romantisch! Het was heel erg lekker. Het was een zeer geslaagde gezellige avond!  Mooi om deze week af te sluiten.

week 7: De laatste examens voor dit schoojaar!

Week 7: De laatste examens voor dit schooljaar.

Ik vond het deze week echt wel super warm,  ik stond gewoon bij de samenkomst te kijken en de zweetdruppels in de ochtend liepen van mijn been. Het was de eerste keer dat ik dit meemaakte sinds ik hier ben. Ja je voelt nu goed aan dat het steeds warmer en warmer aan het worden is. Het zal wennen zijn in België.

Deze week was het een drukke week. In het begin van de week was het vooral herhalen van de verschillende leerstof. De kleuren, de vormen, optellingen, aftrekkingen,het alfabet,….                                                        We integreerden de herhalingen ook in het huiswerk dat we meegaven.

En over het huiswerk gesproken, ik weet niet of dat ik het in de vorige verhalen geschreven over het belonen van het huiswerk door een stempel te zetten in de schriften of een klein tekeningetje maken. Er was dus een probleem met enkele kinderen, zij maakten nooit hun huiswerk door omstandigheden thuis. Maar sinds ik begonnen ben met dit systeem, en hen voor heel de groep positief te bevestigen doen alle kinderen van de 2^de kleuterklas hun huiswerk. Ik ben hier wel heel blij om. Gewoon door dit kleine dingetje te doen. Ik hoop dat juf Fatima dit blijft doen!

Ja normaal ben ik woensdag vrij maar deze week niet. Op woensdag startte we met de examens,amai het was genen kakkepis. Juf Fatima had me gevraagd om toch wat te helpen met de examens. Maar goed ook want ik vond het toch wat chaos. Ik werd zelf wat zenuwachtig van. Ja normaal kan ik er wel wat tegen maar vandaag toch niet.  Ik dacht hoe zou zij dit nu gedaan hebben als ik er niet was?

Op woensdag deden ze wiskunde en Engels. Het wiskunde was voor iedereen wel te doen. Je hebt altijd uitblinkers he, maar het lukte voor iedereen redelijk. Met of zonder hulp. Na de speeltijd was het tijd voor het examen van Engels.  Het examen Engels vond ik toch niet gemakkelijk het was iets te moeilijk voor de kinderen. Maar het probleem hier in Kenia is dat de leerkrachten de examens niet zelf mogen opstellen. Zij moeten de examens kopen. Dit zijn officiële examens, zij mogen dit ook niet inkijken op voorhand. Zij zien het examen  voor de eerste keer als de kinderen starten met het examen.  Op deze manier kan je begrijpen dat het voor sommige kinderen net iets te moeilijk is he. Dit was toch voor het examen Engels. De andere examens gingen wel.  Woensdag verbeterde we dan de examens Engels en Wiskunde. Iedereen schoorde behoorlijk goed! Behalve 1 jongen die is nog niet echt rijp om naar de 3^de kleuterklas te gaan. Ik besprak het met juf Fatima. We gaan dit bespreken volgende woensdag samen met de ouders. Maar net zoals in België zal dit niet echt een gemakkelijk gesprek worden. Hier zijn de ouders ook heel fier op hun kinderen he. Maar we zien wel als het zover is.

Op donderdag was het sociaal examen aan de beurt. Dit bestond er uit de dingen te kleuren in de echte kleuren van het leven. Vb. De boom: een bruine stam en een groene kruin.   Daarna hadden de kinderen hun creatief examen. Wat was dat nu percies? Wel de kinderen hadden creatieve schrijfpatronen gekregen die zij verder moesten verder zetten. Ja dit ging goed! De kinderen kleurden ook een eend in naar hun eigen creativiteit. Je zag natuurlijk geen groene eend of blauwe eend met rode plekjes op. Zo ver zijn ze hier nog niet om de gewoonten te doorbreken. Maar Pole Pole en dan komt het zeker en vast in orde. Je moet rekening dat we in de mentaliteit 50 jaar moeten terug gaan he! Ik vind het al super dat ze niet meer de stok ofnt gewoon worden geslaan.                            

Donderdag was het niet zo maar een dag! Er kwam hoog bezoek in het dorp! De president van Kenia bezocht Maweni. Kibaki  is zijn naam.  Ja de spanning was er toch wel. In de ochtend waren de werkmannen van de streek grond aan het werk! Alle putten werden opgevuld van de straat. De straat werd gelijk gemaakt. Een hele voormiddag werd er druk gewerkt! Dan rond 1 uur arriveerde de politie in de straat. Op elke 300 m stonden er 2 politie bij elkaar  de wacht te houden. Pole pole en wachten tot deze man kwam. Rond 3 uur maakten we met de gehele school een lange rij. Om hem op te wachten. Ik trok enkele foto’s. Want deze geraken niet allemaal op 1 foto die kinderen. En dan was het wachten geblazen tot hij kwam. In het begin was iedereen wel wat nerveus. Ondertussen werd de straat al wat nat gemaakt. Zodat de president zijn auto niet te stoffig werd! Dit is wel wat overdreven! Terwijl er op verschillende plaatsen in Afrika vrouwen heel ver moeten lopen om water en er een water tekort is. Sproeien zij het gewoon maar op de straat. De wereld is soms zo verkeerd! Een uur verstreek, twee uur verstreek, drie uur verstreek. Er kwam beweging in de zaak. De weg werd uitgetest door een auto die snel heen en weer reed.

En dan was het eindelijk zo ver 6 uur. De president en zijn minsters reden voor bij. Maar we hebben niet zoveel gezien. Maar alee kom het was een fijne belevenis. Ik was hier en dit gebeurde! Wauw!!!

Iedereen in het dorp spreekt er over. Heb je de president gezien? Ondertussen heeft mama rainbow als we aan het babbelen waren belangrijke contacten gelegd. Ze heeft de telefoonnummer gekregen van een van de ministers. Ik denk dat het de eerste minster was. Dit is wel belangrijk om verder te onderhandelen over de school.

Op donderdag is er erg super veel gebeurd! Er was ook een meeting waar alle mensen van het dorp en de ouders van de school werden uitgenodigd. Er is een probleem.  De overheid doet moeilijk om de oude school te laten afbreken. Wanneer  de oude school kan worden afgebroken dan kan er een heel mooie speelplaats worden aangelegd. Nu is dit heel beperkt voor de kinderen (klein) en spelen ze gewoon op het zand en stenen. Kijk je ziet de overheid in Kenia zijn ook niet te gemakkelijk he. Dus op de meeting was er dan een man aanwezig en die vroeg: ‘ voor wie moet de school blijven staan?” niemand stak zijn hand op. De volgende vraag: “voor wie moet de school worden afgebroken”  bijna iedereen stak zijn hand op uitgezonderd 5 mensen. Misschien waren zij bang. Dus de beslissing is gevallen binnen de 7 dagen zal de school worden afgebroken. Maar eerst  zien en dan geloven.   Alee dat denkt mama rain bow.

Zo je ziet donderdag was het een drukken dag.

Vrijdag was het voor de kinderen eigenlijk de laatste dag in de klas. Ik wist dit ook maar van die dag. Het kan soms zo een rare communicatie zijn he. We speelden spelletjes, de hele voormiddag. Het was na de pauze wel wat hectisch want juf Fatima moest even gaan praten in klas 7. In het begin verliep alles goed maar na een tijdje begon de drukte te komen. Maar dan riep ik er een leerkracht bij. En dan verliep het weer ok.

In de namiddag gingen de kinderen vanaf klas games gaan spelen aan het strand en in de zee!  Ik besloot om maar even op de school te blijven. Ik wou nog wat genieten van mijn kleuters. En voor ze naar huis gaan een zoen en een knuffel geven.  Heb van dit moment genoten.  Dan s’ avonds werd vlag voor de laatste keer dit schooljaar naar beneden gedaan. Mama rainbow deed een woordje, James, en ik bedankte de kinderen kort!

’s Zijn we dan met mama Rainbow en de bezoekers iets gaan eten. Wanneer we het eten kregen was het toch wel wat laat. Ja het was op zijn Afrikaans, 2 uurtjes later. Maar allee dat heeft ook zijn charmes. En dat is wel fijn. Weet je dat geraak je gewoon.  Pole pole.

Rond 11 gingen we dan naar Tropinca, reggae bar. Fijn om te dansen!!! Moeten ze in Belgie ook hebben! Alleen is het stom dat je nu inkom moet betalen. Het is 1 euro maar dat is veel voor de Afrikanen. Vroeger zat dit hier vol zij mama rainbow. Ik denk wel dat dit een heel speciaal gevoel geeft dat als je dan zo al die rasta mensen ziet dansen en jij er tussen staat. Want zij kunnen echt super mooi dansen en genieten! Zo mooi om te zien.

Daarna richting chakatak rond 13 uur. En wie was er in de shakatak? De zoon van de minster. Ja ik vond het wel raar in het begin als je binnen komt werd je gefolieerd anders gebeurde dat nooit. Maar kijk nu weet je waarom.  Ik heb de zoon van de minster een hand gegeven, samen met de anderen. Het was een fijne avond om te dansen.

Zaterdag POLE POLE, lang geslapen naar de winkel geweest, naar het strand geweest en gaan zwemmen bij katrien in haar zwembad. Lekker lazy.

Zondag heb ik een kleine wandeling gemaakt. Na de wandeling ben ik naar taverene gegaan  niet zo ver van mijn huisje en heb een lekkere koffie gedronken, want dit was weer een hele tijd geleden en ik zag op de kaart dat ze een lekkere boterkoek hadden. Mmm dat kon ik nu niet afslaan. Ik had al lang zin in een boterkoek met chocolade staafjes maar dat hadden ze niet. Maar gewoon een lekker boterkoek was ok. Hij was wel wat anders dan in België maar twas lekker. Ja soms krijg je toch enkele goestingskes he. Maar gelukkig zijn de frietjes hier ook heel lekker.

Rond 3 uur vertrok ik naan Kim for love aan het strand de plaatselijk rasta zanger! Katrien was daar al samen met haar bezoekers!  In de avond kwam de zoon van de minster nog naar onze tafel toe! Op dat moment begon het net te regenen. We besloten dan maar recht over te gaan in de Mayentta. ( witte Massai meeting) rond 10 uur was het tijd voor lala salama!

Mama Rainbow in de school!

Week 6:  Mama Rainbow in de school!!!!

Deze week is Mama Rainbow  = katrien aangekomen in de school. Het was een hartelijk onthaal. Zingen, dansen, springen, vertellen!!!! Een warm onthaal voor een warme vrouw!!! Hier werd ik toch wat ontroerd van en wat emotioneel! Maar ik zei tegen mezelf Celine niet wenen hou je sterk!!!! In Afrika zijn ze dit niet gewoon. Mensen wenen hier niet in het openbaar. En van blijdschap wenen kennen ze hier niet. Dus ja. Ik hield me sterk. Niet gemakkelijk.

Het was een super gevoel om te voelen hoe blij de kinderen zijn  dat mama Rainbow hier is.  Dit is ook zo voor de leerkrachten! Deze week verliep  alles  meer gestructureerd. De leerkrachten houden meer toezicht. Houden zich aan de lestijden. Juf  Fatima blijft nu ook meer in haar klas waar ik heel erg blij om ben! Zo kunnen we rustig aan de slag met de kinderen, en hoe f ik me niet zoveel bezig houden om de rust te bewaren.

Deze week leerden de kinderen over de Keniaanse vlag.  Zij tekenende de vlag, kleurde het in en knipte het uit. Op vrijdag schilderden de kinderen van kleuterklas 2 de vlag.                                           De eerste kleuterklas hield het bij experimenteren. De eerste kleuterklas riep ik per 2 bij mij want met 20 tegelijk schilderen kan ik organisatorisch niet aan. Het zou ook niet leuk geweest zijn voor de kinderen. Nu kregen ze individuele aandacht! De kinderen genoten van het schilderen.

Deze week kreeg ik dan weer een ingeving. Ik ga puzzels maken van de Keniaanse vlag. Woensdag was het mijn vrije dag en ging ik op internet opzoek naar een inkleurplaat van de Keniaanse vlag. Dit ging vlot. Ik liet er een 15 tal afprinten.  Het afprinten verliep Pole Pole. Ik had de vlaggen op vrijdag. Op zaterdagavond kleurden we ze dan in. Ik had assistentie! Martin  vrijwilliger van Kebene hielp mee de vlag inkleuren en ook Jhon de nachtwaker. Ik vond het wel leuk dat ze me hielpen zo was het sneller klaar. We maakten er zelf een wedstrijdje van. En geloof het of niet maar ik was als eerste klaar. Meestal ben ik traag. Maar van deze keer was het geslaagd.

Deze week maandag zijn we nog  eens lokaal gaan eten. In het Meet Palace, ja sorry vegetariërs!  Het was een hele tijd geleden dat ik vlees geheten had. Kwestie om toch wat krachten te hebben he. Het Meet Palace  is een plaatselijk restaurantje in Ukunda die gespecialiseerd is in het bakken van vlees op de barbecue. Ik at kip met frietjes, echt lekker. Maar s’ avonds voelde ik wel dat ik toch wat te veel geheten had. Ik kon niet zo goed slapen.  Het lag wat op mijn maag.

Op vrijdag zijn we samen met Mama Rainbow  en de sponsors uitgeweest. Eerst ging het richting Tropicana reggae cafeetje. De rasta’s   boy’s zijn hier goed vertegenwoordigd! Wree wijs, het is leuk dat je hier in Afrika op verschillende plaatsen zoveel reggae muziek!  Rond half 1 ging het dan richting Shakatak de plaatselijke disco. Er was die avond heel veel volk. Ik heb veel gedanst, het was leuk om samen met mama Rainbow weg te gaan! Rond vier uur gingen we dan huiswaarts want we konden deze nacht niet veel slapen. Ongeveer drie uurtjes. Dit kwam omdat er zaterdag een speciale dag was voor klas 8.

Deze zaterdag was er een party voor klas 8. Wat hield dit nu in. Het is geen party zodat wij dit kennen. Nee,het gaat zo,  deze week  maken de kinderen van klas 8  hun laatste officiële examen.  De ouders en klas 8 was uitgenodigd om samen te bidden met de leerkrachten voor een goed examen. Zowel moslims en christenen waren te samen. Eerst werd iedereen verwelkomt. Daarna stelde de leerkrachten zich voor. Daarna begonnen we met bidden. Eerst voor de christenen daarna was het de beurt aan de moslims. Juf fatima bad te samen met de moslims. En juf Bernisch met christenen. Ik vond het een heel fijn gevoel dat moslims en christen op een vredige manier met elkaar om gaan en samen bidden. Na het bidden dat ongeveer twee uur duurde aten we te samen met de kinderen en de ouders. Wij aten pillow.

 In de voormiddag hadden wij samen met de leerkrachten en mama Rainbow Pillow gemaakt.  Een favoriet gerecht van heel veel Afrikanen. Het is een typisch Swahilisch gerecht.  Het is een rijst gerecht met stukken koevlees, rijst, speciale kruiden (pillow kruiden), tomaten, witte kool, ui. Dit wordt eerst allemaal gekookt en dan door elkaar gemengd. Dit wordt geheten met een salade van witte kool, wortels, tomaten, pili pili, en citroensap. De pili pili als ik het at heb ik er van tussen gedaan. Dat is net iets te straf. Ja ze doen die zaadjes hier niet uit en dat maakt het super pikant! Het is echt super lekker. Ik had één probleem  … ik at die middag iets te veel. Juf Fatima had me goed verwent, ze had een super groot bord op geschept voor mij! Tis zo een lieve die juf Fatima! Die dag was ze druk in de weer met het uitdelen van eten voor de ouders en kinderen. Ze deed me wat denken aan jou Mama!!!! Eerst de anderen en dan haar zelf! Ik vertelde het aan haar en gaf me een dikke knuffel! Dan rond 3 uur was alles afgelopen. Ik ging naar huis. Ja ik had toch wat te veel geheten en besloot om een middag dutje te doen, maar dit werd eerder een avond dutje ik sliep tot half 7. Het heeft toch wel deugd gedaan dat dutje.

Ik dacht dat ik die avond niet ging kunnen slapen maar ik sliep terug als een roos! Zalig!

Zondag bezocht ik de Ukunda de vilage dat dan uitmond in het drukke ukunda. Iedereen was druk in de weer met koken. Jambo jambo hoorde je in de straatjes van het dorpje, you have sweet. I say no! But i give you a hug! Ik vind het beter een knuffel te geven dan snoepjes!!  Het is fijn om zo met die jonge kinderen om te gaan. Als ik een slechte dag heb maken de kinderen me gewoon blij. Als ik hun mooie glimlach zie op hun gezicht. Als ik kon stak ik er een paar in mijn rugzak op het vliegtuig. Maar dat geeft problemen he. ,zwarte mensen geven mij een super gelukkig gevoel!!!! Als ik een wens kon doen dan wou ik ook zwart zijn! Deze mensen zijn zo gelukkig met de kleine dingen, en je hoort ze hier helemaal niet zagen!

In de namiddag ben ik gaan zwemmen bij Katrien = maman raibow. Rond 4 uur zijn we naar het strand gegaan. Kim for love dit is een plaatselijke zanger hier. In de avond komen er mensen optreden:Acrobaten, danseressen, Afrikaanse muziek, echt gezellig. Ondertussen was ik en mama rainbow aan het brainstormen over mijn Afrikaanse koffer die we gaan maken. Ja en twee kleuterleidsters te samen dat ken je wel! J

Het is echt leuk met mama Rainbow, ik voel me heel goed bij haar!!! Het is een fantastische madam! Daar heb je geen woorden voor wat zij allemaal doet! RESPECT!

Dan daarna zijn we iets gaan eten in de magnata, dit is de bar van het boek van de witte Massai. Daar heeft corrine haar Massai ontmoet. Leuk om daar eens langs te gaan. Ik ben in België het boek beginnen lezen. Maar was nog niet uit, ik lees hier verder!  

Om half 10 was ik thuis, materiaal voor morgen klaar zetten voor de school en een douche nemen. En dan lala salama = slapen gaan. 

Ziezo dat was mijn verhaal van deze week! En ja zeg ik begin dan aan week 7. De tijd gaat zo snel vooruit! Ik ga het hier wel missen zen. Daar heb ik deze week toch over liggen piekeren.

Maar wie weet er is een lange grote vakantie he!

foto's

                                                      Millipent

Je kan hier aan het strand een ritje maken op een kameel

Een aap.

                                                                De baobab boom! En fantasitische mooie boom!

                                                   Tijd voor ontspanning

Carine de vrouw waar ik de eerste week hier mee samen was!

Warme vrouw!

In week twee ontmoette ik Trui en Luc. Ook van België

                                                                     Een wesp

                                               Een voorbeeld van  één van de memories die ik maakte.

Het uittesten van de memorie.

Dit zijn nog maar enkele foto 's

Massai vrouw

huisje waar ik woon

                                                       juf Fatuma, klas 1 en 2: mij juf waar ik mee samenwerk!

Juf Bilow: kleuterklas 3

Spelen met lego, allemaal dankzij mama Rianbow dat dit materiaal hier is.

Naai kaarten. assisstentie, we doen de draad erin en eruit. 

Halima en Bisiti

                                                            Kibana: Hier ontmoeten mensen elkaar in de ochtend voor de    
                                                           lokale thee.

KOKOSNOOTBOOM.

koeien zijn aan het grazen langs de kant van de weg. Pole pole

De geitjes genieten.

                                                                 De meeting: we wachten op de andere maar niemand te zien.
                                                                 Afrikaanse tijd

Millipent

Week 5: Na een kleine pauze vliegen we er weer in!!!

Week 5: Na een klein pauze vliegen we er weer in.

Ik ga even mijn werkwijze van mijn blog veranderen. Ik ga een verslagje maken van de voorbije week. Niet meer elke dag. Het verloop van dag in de school zullen jullie nu wel kennen he na een maand.

Deze  weekvoelde ik me heel moe, ik denk dat het door de warmte komt. Het gaat hier nu steeds warmer en warmer worden. En ook door het nemen van de malaria tabletten kan dit een effect zijn. Maar het is natuurlijk nog altijd even leuk!  Misschien was ik mijn vroeger leven wel een Afrikaan. Wie weet, ik heb het hier echt naar mijn zin.

Deze week was het soms wel hectisch in de klas. Als ik alleen in de klas sta. Amai dan is het verry heavy!!!! Het zweet staat dan op mijn rug. Woensdag en donderdag voormiddag stond ik alleen in de klas en dat was toch wel stressen. In het begin lukt het wel dan luisteren ze naar mij. Maar dan na een tijdje gaat het toch wel mis. Dan roep ik snel een andere leerkracht om me even te komen helpen. En je gelooft het of niet als zij/hij in de klas komt zijn de kinderen in een keer stil!!!!  Zij hoeven helemaal niet te zeggen.Man daar ben ik echt jaloers op! Maar allee ik kan alleen maar proberen he!! Ik denk wel dat ik er sterker ga staan in België in de klas.  Op heel veel gebieden, het is een goede leer school. Iets dat ik iedereen wil aanraden om te doen. Om te beseffen hoe we het goed we hebben in België!!!! En dat we niet te klagen hebben!!!!

Wat is er deze week nog gebeurd in de klas:

We hebben de nieuwe memories uitgetest die ik gemaakt heb. De kinderen speelden er betrokken mee.

Herhaling van de kleuren:  We hebben de link gelegd met dagelijkse dingen. Ik heb deze les gegeven. Het was wel fijn om te doen. Dankzij juf Fatima gebeurde dit in alle rust. green = gras, bleu= sky, yellow= sun,milk = white,…                                                                                                                                                                   Ik zeg regelmatig tegen juf Fatima dat ik blij ben dat ze in de klas bent!

Deze week hebben we ook elke dag een bedje weg geknipt van de aftelkalender voor mama Rainbouw. De kinderen werden heel blij dat het steeds dichter en dichter kwam!

Deze week hebben we tijdens wiskunde optellingen gemaakt, dit gaat voor de kinderen veel beter om te verstaan. De kinderen zijn er vlot mee weg! Maar we hadden de volgende dag wel een probleem als we aftrekkingen deden, de kinderen telden op.

Dit weekend wil ik ook een weekkalender maken voor de kinderen om de dagen visueel te maken. Deze week heb ik er over nagedacht hoe ik het kan doen heb ondertussen een idee gevonden.  Laat ik jullie nog zien.

Woensdag heb ik eigenlijk vrij. Maar deze  week heb ik het omgewisseld met vrijdag. Ik zou samen met  mIckel de vrijwilliger van Kebene naar het Wasini eiland gaan bezoeken. Woensdag was er geen plaats meer dus besloten we dan om vrijdag dit te gaan doen.  Ik vroeg het aan directeur James en juf Fatima en het was geen probleem voor hem! Dus das goed he.

Dan was het eindelijk vrijdag.

Om half 8 kwamen de twee begeleiders ons halen met het busje aan de Rainbow school. Niet te geloven ze waren er voor ons. Zij waren er om kwart na 7 en wij om twintig na 7. Geen Afrikaanse tijd deze keer.  Dan haalden ze drie mensen op van Duitsland en dan achteraf aan het hotel nog vijf mensen van Oostenrijk. De rit naar de boot duurde ongeveer 50 minuten. De weg nar de boot toe was heel mooi!

Onderweg kregen we uitleg van de gids in de auto: we passeerden verschillende gebieden: de tweede grootste kokosnoot plantage van Kenia. En die was echt wel super groot. Het was of er geen einde aan kwam. Het bleef maar komen.

We zagen verschillende cashewnootbomen. Ik zal je eens vertellen waarom dit zo een dure noot is. Als je de noten rijp zijn vallen deze op de grond. De grond wordt eerst vrijgemaakt zodat de noten op een mooie plaats kunnen vallen. Rond de noot zit een heel dun velletje zoals van de appel. Dit velletje bevat een hele slechte stof dat een soort van benzine produceert ( diesel). Om dit velletje eraf te krijgen worden de noten geroosterd. Ondertussen komen ze giftige stoffen vrij dat niet gezond is voor de mensen. Dan worden de noten helemaal geroosterd dat ze klaar zijn en worden ze verpakt.  Dus mensen koop vanaf nu cashewnoten van oxfam!!!! De mensen krijgen een goed loon en de mensen krijgen goede werkomstandigheden, speciale pakken om dit werk te doen!

We zagen ook een suikerriet veld, dit jaar was het niet zo een goed jaar voor het suikerriet omdat het te droog is. Dus dit jaar is er niet zoveel suiker. Wel mooi hoe dit groeit. Je kan het vergelijken met lis.

We zagen ook verschillende mango bomen. Dit jaar hebben ze drie keer mango’s geproduceerd. Normaal is dit maar twee keer. Zij weten ook niet hoe dit komt, misschien door de opwarming van de aarde. Maar de hoeveelheid van de mango’s in totaal was wel minder dan ze twee keer mango’s produceren. Als het mango seizoen is kost een mango 5 shelling= 0,05 cent. Nu is het geen mango seizoen en kost een mango 500 shilling = 0,50 cent.                                                                                                                       80% is voor export, en 20 procent voor in het land voor fruitsap te maken en gewoon te verkopen. Een echte aanrader vers mangofruitsap! Gewoon om van weg te smelten!

Na de betonnen weg was het tijd voor de aarde weg. De aarde was rood oranje, helemaal onders dan in maweni waar ik leef. Ook het uitzicht is hier helemaal anders. Hier zag je meer moslims, moskees. Open natuur. Maar de kinderen blijven het zelfde he! Super mooi! Je zag hier ook meer vrouwen met emmers water op hun hoofd lopen. Deze vrouwen hebben de luxe niet dat er een waterput bij hen in het dorp is. Ik heb super veel respect hier voor de mensen!

Na een 50 minuten kwamen we aan in het dorpje bij de boot. Hier was het ook al veel drukker. Het hart van het dorp met winkeltjes, lokale eetcafé,….

Dan was het zo ver. De begeleiders parkeerden het busje. We gingen nog eens naar het toilet en dan was het tijd voor de boot. Het was een traditionele boot maar  wel met een motor aan omdat er niet altijd voldoende wind is, en het dan iets te lang zou duren voor we aan het eiland zijn. Voor mij zou het geen probleem zijn. Ik denk dat het zalig is om sé nachts op een lokale boot ze zitten en dan naar de sterrenhemel te kijken. Want deze zijn hier super in afrika! Super veel sterren!

Op de boot kregen we koffie, zelf gemaakte traditionele koekejes. Mmm lekker. En de koffie maakt e me wakker.  Het was prachtig om op de zee te varen de golven te voelen die tegen de boot slaan.  De kleine eilandjes te zien.

We hadden super geluk! We hebben drie dolfijnen gezien. Wauw het gaf je een kippenvel moment! Je werd er stil van. Mooi!

Dan kwamen we aan de plaats waar we mochten snorkelen. Ik was hier wel super zenuwachtig voor. Het was mijn eerste keer, eerste keer in een diepe zee. BRRR.

Ik was de enigste die in de groep nog nooit gesnorkeld had. Ik dacht kom op! Je bent hier nu en dit doe je niet elke dag. Dus met een bang hart begon ik aan de snorkel les. Ik sprong in het water. Ok dit was goed. Dan zwom ik naar de band ( reddingsband)  waar de begeleider me opwachtte. Eerst kreeg ik instructies hoe ik mijn snorkel juist moest gebruiken, ja in het begin liep dit niet van een leien. Mijn  dakje. Maar alee pole pole en we geraken er wel. Mensen die me kennen zullen mijn probleem wel kennen. Ik en motorische vaardigheden gaan niet zo goed samen. Ik voelde me niet zo op mijn gemak.  De begeleider zei dat ik me moest ontspannen en dat ik veel te veel energie gebruikte. Je moet enkel je benen gebruiken en genieten . In het water kijken naar de vissen en de koralen. In het begin genoot ik er niet echt van maar naar het einde toe was het mij wel eigen geworden. Je voelde ook heel goed de koude en warme streken.  Het was mooi! Verschillende vissen gezien, kleurrijke en mooie koralen. Ik ben blij dat ik mijn schrik overwonnen heb. En heb mijn begeleider super bedankt!

Na een urenhalf snorkelen zijn we dan terug naar de boot gesnorkeld. Dan was het richting het Wasini eiland.  We vaarden niet helemaal tot aan het strand anders zou de boot vast zitten in het zand. Er kwam een kleine boot ons ophalen en bracht ons naar het strand.

Op het eiland was een restaurant waar een lekkere maaltijd op ons stond te wachten.  Ja dit was wel toeristisch he. En toch  wat overdreven.  Als hapjes kregen we geroosterde kokosnoot, en kleine gebakken visjes. Mmm lekker die geroosterde kokosnoot!  Daarna was het tijd voor het harde labeur. We kregen gekookte krab, we moesten deze kapot kloppen met een soort van vijzel maar deze was in het hout.  Ja je moest toch wel goed door kloppen. Maar het ging. Het was lekker. Mickel zei: zou dit al zijn ik heb eigenlijk toch nog wat honger.  Ik zei ik weet niet we zullen wel zien. Ja een man eet altijd meer. Maar dat zou je wel niet zeggen aan hem! Dat hij zoveel eet.  Maar we moesten niet zolang wachten en zij brachten de hoofdmaaltijd. Rijst gekookt in kokosnootmelk, met gebakken vis en een kokosnoottomatensaus en niet te vergeten een lekkere chappati. Amai dit was wel genoeg. Een goede maaltijd. Ik had deze week nog geen vis of vlees geheten dus had er nu wel genoeg binnen. Dus kan er nu wel weer tegen aan. Het had wel gesmaakt. Lekker rijst gekookt in kokosnootmelk. Een aanrader. Achteraf kregen we nog stukjes watermeloen en stukjes sinaasappel als dessert. Ook gerolde sesamkoekjes. Het was een geslaagde maaltijd. Kon wel weer een hele tijd voort!

Daarna nog even een plasje doen en we kregen een rondleiding op het eiland. We bezochten het schooltje. Op het eiland. Daarna was het richting de koraaltuin en de mangrove bomen.  Vandaag stond er geen water in de koraaltuin en de mangrove wouden. Er komt alleen maar water als het volle maan is en nieuwe maan.  Het was echt wel prachtig zie foto’s.

Je hebt verschillende mangrove bomen. Er is er nu een die heel erg sterk is en die beschermd moet worden. Vroeger kapten men heel veel bomen voor meubels. Dit is heel erg sterk hout en moet niet behandeld worden. Duur dit wordt voor de sjieken gebruikt in hun kastelen. Maar deze wordt nu erg beschermd! Je kan 5 jaar de gevangenis invliegen en dit is hier naar het schijnt geen pretje.

Zo dan was het weer richting de boot. Nu ging het heel snel de rit met de boot geen omwegjes meer langs het eiland. Gewoon terug naar het dorp waar onze auto stond. Het was een hele mooie uitstap. Een aanrader wie Kenia komt bezoeken. Ik was helemaal weer opgeladen! Een goed gevoel. Dan in het busje zetten de chauffeur de mensen af in het hotel. Als laatste bracht hij ons naar kebene nu.

Waar de kinderen al vol ongeduld zaten te wachten op Mickel. Want die had gisteren samen me Martin een geit gekocht voor de kinderen omdat het Mickel zijn laatste dag was. Deze was in de dag geslacht! En de tantes hadden het klaar gemaakt! Ik wou deze avond ook wel eens proeven.  De tantes hadden ugali en spinazie klaargemaakt met de geit. De geit was echt wel super lekker. Achteraf speelden ik nog wat met de kinderen want ik had vandaag nog geen kinderen gezien. En dat mis je toch wel! Om 8 uur was het bijbel tijd voor de kinderen samen met Mickel, Matin, Paski en ik werden even stil bij de dag.

Achteraf deden de kinderen nog een dansje en een song  voor mickel omdat het zijn laatste avond was. En die heupen swingen maar!!! Met die Afrikaanse Ritmes!  Daarna gingen de kinderen naar bed.

Ik heb heerlijk geslapen die nacht want was toch wel wat moe. Een mooie dag!

Zaterdag ben ik rond 9 uur opgestaan. Vandaag kwam mama Rainbow =  Katrienterug in Kenia!  Ik wou haar verrassen door haar op te wachten in de luchthaven.  Ik had deze week aan Mickel de manager van rainbow gevraagd of het goed was dat ik samen met hem mama rainbow ging opwachten. Dit was geen probleem.  Dus rond half 11 kwam hij me opmikken. Het was Afrikaanse tijd want we hadden afgesproken om 10 uur. Maar geen probleem alles verliep vlot. Voor de ferry was het niet erg druk om naar Mombassa te gaan. In Mobassa was het weer een drukste van je welste.

Om 12 uur kwamen we aan in luchthaven. We keken op het bord wanneer mama Rainbow aankwam. Het was rond 13 uur. Dus dronken we eerst nog een koffie en een thee met een plaatselijk gebakken koekje.  Het smaakte naar kaneel het koekje. Rond 13 uur gingen we mama rainbow = Katrien opwachten. Het vliegtuig kwam mooi op tijd maar je moest dan wel nog wachten op je visum en dat gaat echt wel Pole Pole.  

Ondertussen zag ik daar een man met het bordje Oxfam en nog drie andere namen er onder. Dit maakte me nieuwsgierig, ik ging naar de man toe. Ik vertelde dat ik van Belgie was en dat ik vrijwilliger was in de wereldwinkel in België.  Ik vroeg wat er nu gebeurde, er was een meeting met verschillende mensen in de wereld over Oxfam. We hebben niet lang kunnen babbelen maar het was gewoon een super gevoel dat ik mensen van Oxfam ontmoete!!!

 Om 2 uur kwam ze aan. Dan een omhelzing en richting de auto. Het was wel fijn om Katrien te zien. Ik praatte even met haar, want zij had ook nog drie andere mensen bij haar. Het zijn grote sponsor. Zij sponsoren 25 kinderen van de school. Dan richting huiswaarts naar het huisje van katrien. Katrien bood me aan of ik mee met haar wou naar de supermarkt met de auto. Daar zeg ik geen nee tegen. Dus hup vlug naar huis om wat geld. Rond 6 uur ging ik huiswaarts. Dan heb ik een boterhammetje geheten met makreel in de tomaten saus. Eenvoudig maar het was lekker.  Deze dag heb ik niet veel gedaan maar ik was wel moe. Ik ben rond 9 uur gaan slapen. Dit weekend leek het me beter om niet uit te gaan want ik moet mijn batterijen terug opladen voor de volgende week!

Ja dan was het zondag ik heb lekker geslapen rond half 10. Ik was eigenlijk wakker om 6 uur maar dat leek me nu toch iets te vroeg om op te staan. Rond 7 uur denk tuimelde ik weer in slaap tot half 10. Dan heb ik op mijn gemak ontbeten, deze ochtend had ik echt super veel zin in een boterkoek met chocolade staafjes in. Dit was de eerste keer dat ik dit had. Een verlangen naar eten. Maar heb hier ondertussen choco gekocht. Deze choco is anders dan in België, zij gebruiken hier pindanoten. Dit smaak je wel, de choco smaakt een beetje naar pindakaas, maar tis best lekker. Ja,  je kan hier ook nutella kopen. Maar ik vind ik ben in Kenia, ik wil graag de plaatselijke economie steunen. Nutella is al rijk genoeg.

Daarna was het tijd voor mijn kleren te wassen. De grote stukken zoals T-shirts en rokken laat ik wassen door de Jhon, dit is de man die mijn huisje proper houd. Als hij mijn kleren gewassen heeft dan geef ik hem 100 shilling= 1€. Voor hem is dit al heel veel, ondertussen heeft hij ook een extraatje he! De kleine dingen was ik zelf zoals mijn onderbroeken en Bh’s.  Ja dit vind ik te persoonlijk. Ik  was dit liever zelf.

Dan was het middag, rond 2 uur maakte ik het middagmaal klaar. Vandaag maakte ik gestoofde worteltjes met rijst.

In de namiddag maakte ik het voelnummer boekje, Ik heb eindelijk sterke lijm gevonden alee geen patex ofzo maar al bij al bleef het bakje. Het resultaat kan je zien op mijn foto’s. Ja de foto’s komen eraan!!!!! Geniet ervan!!!!

In de avond heb ik nog wat gebabbeld met Ruben de nachtwaker. Het was zijn laatste avond hier. Vanaf maandag gaat hij werken in de rainbow appartementen waar mama rainbow verblijft. En waar je ook als vakantieganger een huisje kan huren.  Een aanrader!   Vanaf morgen is Jhon hier de plaatselijke nachtwaker. Het is arakkarakka tijd voor hem. Mijn huis mooi maken en nachtwaker.

Zie zo dat is mijn verslagje voor deze week! Geniet ervan!

Juffen geniet van de herfst- vakantie!!!!

Knuffel

Week 4: pole pole tijd

Maandag 18 oktober

Deze morgen was het niet zo maar een samen komst met de leerlingen van de school. Ja het was toch wel een beetje speciaal. Deze morgen werden de examen resultaten meegedeeld van de leerlingen. Klas per klas werd afgeroepen. Ze begonnen met klas 8 tot kleuterklas 1. Wie de eerste was werd eerst afgeroepen. Wanneer de kinderen één voor één werden afgeroepen zag  je verschillende emoties op hun gezicht. Zo was de eerste leerling  van klas 8 heel erg verlegen, maar op een of andere manier zag je toch dat ze fier was. Dan zag je andere kinderen met een hele mooie lach die  tiende waren. En het is echt mooi als deze kinderen lachen! Met hun zwarte huid en hun mooie witte tanden. Het was fijn om dit gebeuren mee te maken.  Ja vandaag duurde het wel wat langer en dat voelde je aan de kinderen ze verloren wat de aandacht. En dan was het eindelijk zover aan kleuterklas 1 en 2. Ja dit gaf me een ontroerend gevoel, ja met deze kinderen is de band wel hecht! Je ziet deze kinderen dan één voor één naar voren komen niet echt weten wat er gebeurt maar toch! Een gevoel in mij dat ik moeilijk kan beschrijven aan jullie. Jullie kunnen dit hier eens echt mee kunnen voelen.  Elk kind kreeg 3 potloden als beloning.

Daarna was het richting klas waar het tijd was voor wiskunde. Herhaling take away. De kinderen beginnen het wel al beter te begrijpen, maar voor sommige is het nog moeiljk. Maar Pole pole, op een dag hebben ze het door! Daar geloof ik echt in!

Dan was het tijd voor de speeltijd. Ja vandaag ging het in de leraarskamers over suiker eten. Ze vroegen waarom ik geen suiker in mijn papje deed, ja ik hou niet zo van suiker. Maar hier houden ze net van heel veel suiker. Zo vroegen mag jij suiker eten van je vriend of eet jij dat dan in het geniep. Ik zeg nee, als ik suiker wil eten dan doe ik dat als mijn vriend erbij is. Ik hoef toch niet te luisteren naar hem of ik suiker mag eten of niet. Het is mijn keuze he! Ja hier moesten hier wel hard om lachen.

Daarna tijd voor Engels: de kleuren in het Engels. Ja er zijn toch veel kinderen die de kleuren nog niet kennen. Ja het is hier soms zo anders he. De kinderen kennen dan al het alfabet maar kennen de kleuren dan nog niet.  Ik integreer de kleuren in de memories zo kunnen ze het op een speelse manier herhalen.

Dan was het tijd voor lunch. Ik heb besloten om vandaag toch de maaltijd over te slaan voor mijn darmen. Ze wat op gang te laten komen.  Ondertussen heb ik het huiswerk van de kinderen geschreven. Wiskunde take away.

In de namiddag was het tijd spel, games de jongste kinderen speelden met de knuffels, de oudste kleuters speelden met de auto’s. De oudere kleuters gebruiken wel meer de verkeersmat die ik heb gebruikt. En spelen meer met elkaar. De jongste kleuters waren hier nog niet zo rijp voor als ze met de auto’s spelen. Maar het geeft me wel een fijn gevoel dat ze toch graag spelen met die verkeersmat. Ik voelde respect voor mijn werk.  SUPER!  Met de kleinste speelde ik mee met de knuffels. Een beetje samenspel uitlokken. Ja sommige genoten dan toch wel van die aandacht die ze kregen.

Vandaag kreeg ik ook te horen dat het deze week een korte vakantie is. Morgen hebben de kinderen nog een halve dag school en dan begint de vakantie.

Ziezo deze avond maakte ik nog eens een lekker spaghetti, vandaag wat meer tomaten. Maar twas lekker en Ruben de nachtwaker vond het ook lekker.  Dan in de avond nog wat kletsen met de vrijwilligers van Kebene.  En dan rond half 10 bedje in.

Dinsdag  19 oktober

Jambo, jambo,….

We startten deze morgen met herhaling van het alfabet. De kinderen legden met letters het alfabet na. Juf fatima schreef het op het bord. En ik hielp de kinderen mee die wat structuur nodig hadden tijdens hun werk.  Daarna was het tijd voor wiskunde, take away, herhalen is nodig want de kinderen hebben het er toch nog niet zo gemakkelijk mee.  Het waren maar zes oefeningen maar de kinderen waren er toch een tijdje met bezig.

Wanneer alle kinderen klaar waren, was het tijd voor fijne motoriek.  Er speelden kinderen met  de naaikaarten. Zij waren  een hele tijd mooi betrokken aan het spelen.  Andere kinderen speelden met rijgparels. Zij staken het volgens een patroon op een stokje.  Wat me opviel, er zijn twee heel sterke kinderen in de klas voor wiskunde en Engels. Met deze opdracht hadden wat moeite om de juiste vorm te integreren. Ze gebruikte de juiste kleuren maar niet de juiste vorm. We legden telkens de parel op de opdrachtkaart om het te controleren. En dan had juf Fatima nog een beter idee. Eerst alle parels op de opdrachtkaart leggen en wanneer de opdrachtkaart volledig klaar is dan pas beginnen rijgen. Kijk met twee leerkrachten weten we meer he. Leuk om te leren van elkaar.

Met de manden die ik heb ingevoerd gaat het nu ook al goed. We herhalen wel veel wat waar moet maar de oudere kleuters hebben het nu wel al door en helpen de kleiner kleuters.  Soms wat chaos maar het komt goed! Pole Pole niet arakaraka. Das voor in België. Als ik eraan denk krijg ik al zenuwen. 

Dan speeltijd.

Na de speeltijd was het tijd voor de vormen in het Engels: “the shapes”. De ster, het vierkant, de rechthoek, de driehoek, de cirkel en het ovaal. Ja het ovaal en de cirkel is moeilijk voor de kinderen om uit elkaar te halen heb ik gezien op het examen.  Maar weer een ideetje voor de memorie he.

Ja dan tijd voor Lunch. Vandaag werden de leerkrachten wel eens verwent.  Wij kregen vlees i.p.v bonen. Het vlees was ook in een tomatensausje.  Het was koe, wel wat taai maar ik vond het wel lekker. Ik was wel een beetje bang om het vlees te eten. Je weet nooit he. Maar heb me toch gewaagd. Ik denk wel dat het vlees van de koeien hier gezonder is en zeker 100% BIO. De koeien eten hier gras van langs de weg, en op grote velden waar er gras groeit.

Dan na de maaltijd werden de kinderen nog eens allemaal samengeroepen op het speelplaats voor de samenkomst. Ik wenste iedereen een prettige vakantie. De leerkrachten zeiden nog iets tegen de kinderen en dan gingen de kinderen huiswaarts.

Voor de leerkrachten was het nog niet afgelopen de dag. Het was een soort van pedagogische studiedag. Er kwam een leerkracht uit Noirobi info geven. Eerst stelde ze haar voor dan stelde wij ons voor. Dan gaf ze een algemene inleiding over wat ze doet. Ik verstond haar wel,maar moest met toch concentreren want zij praatte heel stil. Daarna mochten wij ons probleem aan haar vertellen. Ik vroeg een manier hoe de Afrikaanse kinderen naar mij konden luisteren.  De uitleg die ze soms gaf bij bepaalde vragen was wel grappig. Zo legde ze uit wanneer: wanneer de kinderen een straf verdienen is het goed dat je:  bv. Honderd keer het laten schrijven wat ze fout gedaan hebben. Ja dan ik bij mezelf dat is bij ons al een beetje uit onze tijd he. Je kan het ook op een ander manier doen he. Maar wie ben ik om tegen deze vrouw in te gaan. Ze bedoelt het goed.  Maar ik was het ook met dingen eens enzo, je bent niet alleen een leerkracht voor de kinderen maar ook een soort mama , papa voor de kinderen. Je hebt respect voor hen en dan hebben ze ook respect voor jouw. Ik vond het wel vermoeiend om een hele tijd te luisteren. Soms knipperde ik met mijn ogen. Ja meester Ibrahim had daar wel nog meer last van. Hij deed af en toe een klein tukje en was er dan weer bij. Rond half  5 werd het afgerond. Nog even dag zeggen tegen de juffen en de meesters. We hebben afgesproken om morgen met een paar, die zin hadden naar de zee te gaan Ja morgen is het een republiek dag = feestdag. Dus morgen  3 uur aan de school. Ben eens benieuwd wie er morgen allemaal zal zijn.

Woensdag 20 oktober:

De republiek day begon rustig. Lekker geslapen, ja nu ook niet weer te lang. Rond 9 uur. Pole pole ontbeten, dan ben ik begonnen om nog wat memories te maken. Deze week en vorige week heb ik het één en het ander gezien dat ik kan integreren in de memorie.  Rond 2 ging de telefoon, een belletje van juf Irene dat het toch niet mogelijk was om naar de zee te gaan. Ja vond het wel lief dat ze gebeld had.  Daarna deed ik nog een klein wasje. Ja het is wel eens leuk zo je eigen  kleertjes wassen met de hand. Het heeft zo zijn charme.

Rond 2 u 55 ging ik naar de school maar als ik daar aankwam was er niemand de bespeuren. Ja ik besloot dan toch maar wat te wachten. Een klein half uurtje en nog niemand te bespeuren. Ondertussen had ik wel bezoek gekregen van ,omeri de security die de school bewaakt als er geen school. We hebben dan een klapje gedaan. Rond half 4 heb ik besloten om dan maar naar het huis terug te gaan. 

Heb dan een bezoekje aan Kebene gebracht. Deze week is ook één van  de verantwoordelijke van het  weeshuis aangekomen: Pasqie . Ondertussen hebben we snel kennis gemaakt. De oudere kinderen gingen gaan vissen. Ik ben samen met de vrijwilligers van kebene mee gaan vissen. Dan richting het meer met de bus. Toen we aankwamen kon ik mijn ogen bijna niet geloven het was zo een idyllische plek. Aan de ene kant zag je de zee en de andere kant was een poel. Maar wat me erg aansprak was de poel.  De zon was aan het schijnen, in de verte zag je de bomen in het water. Rotsen aan de kant. Ik voelde de stilte, ik zette me neer. Deze plek deed echt iets met mij. Moeilijk om te beschrijven. Maar het was rust en zen gevoel.  En ook hoe je de kinderen zag genieten bij het vissen daar werd je ook al gewoon stil van. Ze zochten slakjes klopten die kapot met een steen. En de kinderen hun vislijn was ook wel super genietend een stokje met daaraan een nylondraad, in het midden een stukje rubber van een schoen en op het einde een ijzeren haakje. Gewoon SUPER. En werkte ook he de kinderen hadden 7 visje gevangen en een krab.  Ze waren zo fier dat ze een vis gevangen hadden,bij de kinderen zag je ook wel een bepaalde concentratie. Wanneer we huiswaarts wouden gaan zag Pasqie net iets bewegen, het was een mega krab, met super dikke poten. We besloten ze te vangen, we namen een stok om in de put van de krab te komen. Ja met onze handen wouden we het ook niet proberen, misschien heb je dan wel een vinger minder he. Maar dit lukte niet echt super. Dan besloten we maar om te graven met onze handen in de modder. Maar te vergeefs de krab groef  dieper en dieper. Op dat moment voelde ik me weer een klein kindje dat lekker aan het spelen was met mijn vriendjes. Ik voelde ook wel een teleurstelling dat we de krab toch niet hebben kunnen vangen. Want het ging gewoon super zijn om die krab te koken en dan krabsla van te maken. Wie weet de volgende keer.  Daarna was het richting huiswaarts. We hadden afgesproken dat we deze avond een lekkere pizza gingen eten bij de pizzeria. Rond kwart voor 8 vertrokken we richting daar. Ik heb gekozen voor een traditionele pizza. Pizza Hawaï. Echt was super lekker! Een goed dun bodempje met ham en ananas. Als afsluitertje een super ijsje met passievruchtsmaak !!!! SUPER. Eigenlijk had ik wel een beetje teveel geheten voor te slapen, uiteindelijk toch in slaap gevallen.

Donderdag  21 oktober.

Vandaag ook vakantie, een beetje luieren in de ochtend. Rond 11 uur gingen we met de kinderen van Kebene en de andere vrijwilligers van Kebene naar Ukunda. We aten daar in een lokaal Afrikaanse restaurantje. Het heeft zo een eigen sfeertje. Je gaat aan tafel zitten waar er al iemand zit als er geen lege tafel is. Je praat met andere mensen die aan je tafel zitten. Een sociaal gebeuren. Dan doe je je bestelling. Ik had op aanraden van Paski een gebakken banaan in een tomatensaus en een aardappel geheten met wat spinazie en enkele stukjes vlees. Heel lekker!!!!!  En dan dat sfeertje in het lokaal cafeetje. Tis wel grappig je moet niet wachten op de andere mensen  tot zij hun eten hebben gekregen want anders is jouw eten koud. Het is zowat een chaos. En als je dan nog wat honger hebt kan je gewoon nog snel iets klein bestellen. Je eet in de restaurant eigenlijk allemaal kleine dingen. Ik had nog zin in een chapatie= het lijkt een beetje op een pannenkoek maar dan in het zout en iets dikker. Mmmm echt super. Dit receptje moet ik zeker aan de haak slaan voor in Belgie ook eens te maken.  Dan de kinderen aten ugali met vlees , frietjes dat kon je hier ook krijgen. Je mocht wel niet in de keuken gaan kijken hoe het daar aan toe ging want dan had je geen honger meer. Dat vertelde i Martin tegen mij. De vrijwilliger van Kebene. Het vlees werd gebakken langs de straat op een soort barbecue. Ja als het goed gebakken is dan is het meeste van de bacteriën dood. Het was een gezellige drukte. Als ik nu moest kiezen uit het lokaal eetcafé en de Pizaria dan ga ik voor het lokaal Afrikaans eetcafé. Je moet het beleven om te kunnen weten! Uiteindelijk kregen wij de rekening wij moesten voor de hele groep in euro’s  € 12,50 betalen en iedereen had goed geheten. In belgie heb je daar een goede dagschotel voor hier hebben we geheten met 15 personen. Ja in de lokale eetcafeetjes is dat zo he. In de toeristische restaurant is het ook veel duurder.

Daarna hebben we in de kleine winkelstraatjes van ukunda gelopen. Allee ja winkelstraatjes: de straat was een aardeweg. En de winkeltjes waren allemaal erg klein en dicht tegen elkaar geplakt. In de klerenwinkels had je echt wel westerse kledij; jeansbroeken, topjes,….                                                                                      Je had er cd winkeltjes, wij zijn er samen binnengeweest de tv stond op daar en de kinderen waren gefocust op de tv. Je kon hem gewoon niets meer vragen he. Alleen de tv was dan belangrijk voor hen.  Ondertussen heb ik eens rond gekeken voor de een leuke Afrikaanse cd. En heb er eentje gekocht. Leuk e muziek.  Er waren kleine groentewinkeltjes die er tussen stonden, een naaister, een slager. Ja als ik het vlees zag liggen had ik wel geen honger meer. Gelukkig dat ik al geheten had.

Zo dan zetten we onze reis verder naar de tandarts. Paski maakte een afspraak voor alle kinderen. Het zal nog een tijdje duren. In november gaan ze hier met zijn allen naar de tandarts ja eind november start hier de grote vakantie. 

Dan was het terug richting Kebene. Aangekomen in Kebene nog even dag zeggen tegen de kinderen. Dank aan Paski zeggen voor de rit. En weer een hele mooie ervaring!

Daarna ging ik richting het strand naar de forti theves. Dit is het restaurant aan het strand. Daar is zaterdag en zondag een klein festivalletje. Ik ging daar om kaarten, maar helaas. Ze waren al uitverkocht. Maar geen verloren wandeling heb ondertussen nog eens een koffieke gedronken . Lang geleden, het smaakte wel. Daarna een mooie strandwandeling gedaan. Mijn hoofd was weer helemaal herboren.  Dan als ik thuis kwam ben ik aan het kokkerellen gegaan. Niet zoveel speciaal vandaag. Had deze middag al goed geheten he. Het waren gestoofde worteltjes met patatjes.  In de avond nog lekker gepraat met Martin en Micheal en Ruben. Ja Ruben is de moppentapper van dienst he. Ziezo en richting het bed in. Morgen ochtend moeten we vroeg opstaan want dan gaan we met de kinderen van Kebene naar het wild water park.

Vrijdag 22 oktober

Om 7 uur was het opstaan geblazen want om 8 uur vertrokken met de kinderen naar het wildwaterpark in Mombassa. Dit werd geschonken door de vrijwilligers die hier nu voor een weekje zijn op vakantie. Thomas reed met de jeep en paski met de bus. We moesten met twee  vervoersmiddelen rijden omdat de vrijwilligers met 9 waren. Ik zat in de jeep met de jongste kinderen en met Martin en Micheal. Het was een hele rit. Maar tijdens de rit hebben we mooie dingen gezien, natuur. dorpjes, winkeltjes langs de weg.   Een moment om tijdens de rit te fotograferen. En de foto’s zijn nog aardig gelukt. Verschiet van mezelf. Aan de ferry was het een drukte van je welste. Heel veel auto’s chaos. Dan verkopers die je van alles willen laten kopen, nootjes, zonnebrillen, soda’s,…. We waren aan het onderhandelen voor noten voor de kindjes maar het was te duur. Dus hebben we het maar zo gelaten. Dan op de ferry auto’s heel dicht tegen elkaar gepropt.  Voetgangers. En dan is het richting de ander kant. Richting Mombassa.  Daar moet je echt kunnen rijden zen. Niet twijfelen en beslissen nu ga ik over steken. Af en toe kneep ik mijn ogen wel eens dicht in de auto. Hier rijden zou niks voor mij zijn. Ik zou zot komen. Het is dus echt niet vergelijken mee België hoe ze hier rijden. In Mombassa was het ook heel erg druk, veel mensen op de straat. Hier zie je verschil tussen arm en rijk super. De reclame borden van Coca cola kleuren de straat. Toeterende auto’s, veel mensen op de stoep, een drukte van je welste. Een mega geur van uitlaatgassen,echt wel ongezond.

Dan een uurtje later waren we gearriveerd bij het wild waterpark in Mombassa. Op de parking was het rustig. Ja dit is niet een plaats waar elke afrikaan naar toe komt want dit is wel te duur. Voor de kinderen  van Kebene was dit wel een heel mooi moment. Het was hun vierde keer dat ze hier naar toe kwamen. Ja dat kunnen zij wel alleen maar doen door sponsor he. Dan een beetje organiseren. Eerst de kinderen dan de volwassenen. Bij de inkom werd je rugzak gecontroleerd of je geen eten of drinken mee had. Ja toch wel commercieel bedacht! En dan kwam je binnen amai het was wel groot. Grote glijbanen, verschillende zwembaden, voor de kleinste een zwembadje apart met de nodige uitrustingen.

 Amai als je hier was dacht wel niet dat je in Afrika was. Het was allemaal heel erg westers. Je had eetkraampjes van de verschillende werelddelen, Aziatisch, europees, pitta’s,…                                                                        Maar ze hadden hier echt fantastisch lekker vers fruitsap van mango’s en dit voor 180 shelling = 1,80€. Zalig en dat is nog eens goed voor de darmen ook he.

Dan was het zover iedereen was aangekleed, zwembandjes omgedaan. We gingen het water in. Voor Kazongu was het zijn eerste keer in het zwembad. Kazungo zit bij mij in de klas in kleuterklas 2.

In de voormiddag ontfermde ik me wat over hem.  Op deze manier leerde ik heb beter kennen. In het begin deden we wat watergewenning. Ja het was wel leuk om hem zoveel aandacht te geven. Hij genoot wel van die individuele aandacht. Wanneer hij het water wat gewoon was probeerden we de glijbaan maar de kleine glijbaan voor de kinderen . we deden het samen. Maar dit is niet zo meegevallen. Hij was toch een beetje bang. Ondertussen nam ik een band en legde hem erin. Hij  genoot toch een beetje, was nog niet helemaal op zijn gemak.

De andere kinderen waren druk in de weer in het water. Ze hadden echt wel fun. Dan rond 2 uur kregen de kinderen hun middagmaal, sommige kinderen waren uitgeput als ze op hun eten aan het wachten waren. Kazongu deed al een middag dutje. Dan was het eten voor de kinderen er. Het was best veel rijst met kip en aardappelen ingemengd samen met verse tomaatjes en uitjes. Maar het viel in de smaak. Daarna waren de kinderen weer opgeladen en konden ze weer voor een tijdje. Wel ik had ook wel mijn klopje gekregen na het eten. Even mijn eten laten zakken en dan kon ik er weer tegen. Dan ging ik met enkele grote kinderen in de grote glijbanen. Ja in het begin had ik toch wel een beetje schrik. Maar uiteindelijk was het toch wel fun!!!! Ja we bleven daar tot 6 uur. Ja ik was toch wel uitgeput!!! Dan was het richting de auto. De kleinste zaten achteraan in de jeep. Ondertussen was het toch al donker geworden. Gelukkig dat we aan het praten waren enzo want anders zou het niet lang geduurd hadden of ik sliep. Net zoals de jongste kinderen. Één voor één vielen ze in slaap. Schattig! Om ze op te eten.

Op de ferry was het weer een drukste van je welste. Veel voetgangers, auto’s, vrachtwagens,….. Iedereen vecht voor een plekje.

Zo rond 8 uur bereikten we Kebene. Ik bleef eten in Kebene. Lekker rijst met een soort gyros. Daarna was het Bijbelstudie. Nog even daar gebleven. Ja het daar echt een familie. Een fijne sfeer. Rond 11 uur ging ik terug. En deze nacht viel ik als een blok in slaap.

Zaterdag 23 oktober.

Heb geslapen rond 9 uur. Pole pole ontbeten. Dan heb ik op het gemak mijn mails beantwoord. Ja daar kruipt wel wat tijd in. Ik heb besloten om dat te zaterdag te doen. Rond 11 uur ben ik dan naar de shop gegaan om mijn inkopen te doen voor deze week samen met Micheal. Als ik samen met Micheal naar de shop ga dan gaan er minder mensen tegen je praten. Of toch minder spontaan dan anders. Zo in de shop hadden we alles dan gingen we richting het groenten en fruitkraampje. Ja ik had deze week afriakaanse spinazie gezien. En die ziet er helemaal anders uit dan bij ons. De bladeren lijken een beetje op bieten bladeren. Ik was toch wel nieuwsgierig hoe dit ging smaken. Dus ik vertelde dit tegen Micheal . Wauw hij was er helemaal wild van dat ik spinazie ging maken. Dus ik zei tegen hem tis goed je kan deze avond bij mij komen eten en dan komt Martin ook maar mee. We waren aan het brainstormen hoe we dit gingen klaar maken. We besloten dan uiteindelijk om samen te koken deze avond. We kochten spinazie, een courgette, een wortel, 1 bolletje look, een uitje, enkele tomaten. We gingen dit kort wokken.

Zo dan waren we thuis. De boodschappen uitladen en een eitje bakje met ene boterhammetje. Lekker. In de namiddag rond 1 uur had ik beloofd aan Ruben om samen met zijn kleine dochter naar de zee te gaan en daar te gaan zwemmen en te spelen.  Eerst wat zwemmen, dan schelpjes zoeken, dan weer wat zwemmen en dan runnen.  Zo rond 4 uur gingen we huiswaarts.  Alee we gingen eerst nog iets drinken daar aan de bar aan het strand. Ik vroeg aan Marian of ze een cola wou.  Ja zei ze. J

Bij de bar vroeg ze heel verlegen of ze een Fanta mocht ja natuurlijk!!! Geen probleem. Ik wou betalen maar dit duurde wel  even. Ik gaf een briefje van 1000 shelling en konden niet terug geven. Ja ik had niet kleiner. Maar pole pole en een half uurtje later gaven ze me terug.

Zo dan was het richting de village. Maar in het begin van het dorp zagen we toch wel iets speciaals. In de put van het begin van het dorp waren ze een clip aan het opnemen. Het waren kinderen en volwassen die een christelijk song aan het zingen waren. We keken op een afstand maar werden er al vlug bijgeroepen om te komen kijken. Ja ze hadden hun videocamera mee maar voor de rest verliep alles heel primitief. Ja leuk om deze belevenis te zien.

Dan rond 5 uur gingen we naar huis. Ik bracht Marian thuis. Deed een babbeltje met de mama en Ruben. En dan liep ik huiswaarts waar ik samen met Micheal ging kokkerellen.

Zo het koken verliep goed. Groentjes snijden, de pasta koken en rond 7 uur was alles klaar. Maar we hadden een probleem Martin had een berichtje achter gelaten dat hij met de dokter de weg kwijt was naar huis. Dus wachten we ongeduldig op Martin. Rond 8 uur is hij dan gearriveerd. Hij zij ja in Afrika verloopt de dag hier toch anders dan je gepland hebt. Je moet dynamisch zijn hier.  Ja dan aten we het even! Mmm lekker, goed idee van Micheal om er nog andere groenten bij te integreren. Idee voor thuis.

Dan rond 10 uur gingen we naar het festivalletje dat er was aan het strand. Ja niet zo goedkoop de inkom 15€. Ja als je er toe kwam zag je niet zo veel afrikanen. Veel wersterse mensen. Ja ik miste toch wel de afrikanen. Het was te wit! Er was toch wel één massai die er was. Ja deze mensen vallen wel op. Ik schrok wel even dat hij dit kon betalen.  Het festivalleke was toch niet wat ik had verwacht. Ik miste de Afrikaanse ritmes.   Rond 2 uur besloten we dan toch nog om even naar de shakatak te gaan. En ja hoor daar waren er veel afriakanen aanwezig. De sfeer was al direct veel gezelliger.  Ja ik ga dat wel missen. Maar in Gent heb je ook enkele Afrikaanse bars he.  Rond half 4 gingen we naar huis.

Zondag 24 september

Ja deze morgen ben ik rond 9 uur opgestaan. Want deze morgen had ik afgesproken met Thomas die werkt in Kebene. We gingen het oude kebene gaan bezoeken. Om 10 uur hadden we afgesproken. Zo ik was om 10 uur in Kebene ( het nieuwe kebene naast het vrijwilligershuis). Maar om 10 uur was er geen thomas te bespeuren.  Zo ik deed een praatje met de tante die er werkte. Ik zeg ja we zijn in Afrika he, misschien is hij het vergeten. Ja dat kan wel goed zijn. Want als ik  hier met een afrikaan afspreek dan zijn ze het vergeten of een half uurtje of een uurtje te laat. Ondertussen belde de tante naar thomas.  En inderdaad hij was het vergeten. Ondertussen kon ik al naar het fruitkraam stappen daar zou hij dan zijn. Het is niet lang 5 minuutjes. Zo dan stond hij daar.

We namen de matattu,. Het was de eerste keer dat ik dit nam sinds ik hier verbleef in Kenia. Ja ik durfde het eigenlijk niet nemen omdat ik bang was dat ik er niet optijd ging uit kunnen.  Eigenlijk wree stom, want het is een fluitje van cent. Gewoon om het dak kloppen ze laten er jouw uit.  Maja ik had koud watervrees.  Ziezo deze schrik heb ik ook al overwonnen.

Dan nog even wandelen en we waren er. Ja daar is het wel rustiger veel meer groen, bomen. Je voelt de vrijheid. Je kan het een beetje vergelijken dat je daar op het platteland bent. En in het nieuwe kebene in een rustig dorpje. Maar het gebouw had eerder een sfeer van een schooltje. Het is er wel rustig, maar je bent er van alles heel ver weg. Nu in het nieuwe kebene voel je meer een huishoudelijke sfeer. Zo als we dit gezien hadden gingen we weer huiswaarts. Daarna namen we een matattu  huiswaarts. We stapten af het groentenkraam en bestelden er een lekkere fruitsla. Het was echt wree groot. Maar als ik mijn bord zag dat het leeg was zag het er niet erg proper uit. Maar tis goed dat ik dit op het einde gezien heb dan was fruit toch al op. Het er vandaag toch geen last van gehad.

Dan stapte ik huiswaarts, ondertussen waren de kinderen van Kebene al terug van de kerk. Ik deed een praatje met Paski, Micheal en Martin over het oude Kebene. Deze middag at ik ook in Kebene. Ik nam afscheid en deed een beetje Pole Pole tijd. Want was wel wat moe.

Deze middag maakte ik voor de kinderen van kleuterklas 1 en 2 nog een aftel kalender. Nog 7 keer slapen en dan zien de kinderen Mama rainbow!!!! Elke dag knippen we er een stukje af en dan zien de kinderen dat het steeds dichter bij komt.

In de avond schreef ik nog wat voor mijn blog, zodat jullie kunnen lezen wat ik hier allemaal uitsteek in Kenia he.