Week 4: pole pole tijd

Maandag 18 oktober

Deze morgen was het niet zo maar een samen komst met de leerlingen van de school. Ja het was toch wel een beetje speciaal. Deze morgen werden de examen resultaten meegedeeld van de leerlingen. Klas per klas werd afgeroepen. Ze begonnen met klas 8 tot kleuterklas 1. Wie de eerste was werd eerst afgeroepen. Wanneer de kinderen één voor één werden afgeroepen zag  je verschillende emoties op hun gezicht. Zo was de eerste leerling  van klas 8 heel erg verlegen, maar op een of andere manier zag je toch dat ze fier was. Dan zag je andere kinderen met een hele mooie lach die  tiende waren. En het is echt mooi als deze kinderen lachen! Met hun zwarte huid en hun mooie witte tanden. Het was fijn om dit gebeuren mee te maken.  Ja vandaag duurde het wel wat langer en dat voelde je aan de kinderen ze verloren wat de aandacht. En dan was het eindelijk zover aan kleuterklas 1 en 2. Ja dit gaf me een ontroerend gevoel, ja met deze kinderen is de band wel hecht! Je ziet deze kinderen dan één voor één naar voren komen niet echt weten wat er gebeurt maar toch! Een gevoel in mij dat ik moeilijk kan beschrijven aan jullie. Jullie kunnen dit hier eens echt mee kunnen voelen.  Elk kind kreeg 3 potloden als beloning.

Daarna was het richting klas waar het tijd was voor wiskunde. Herhaling take away. De kinderen beginnen het wel al beter te begrijpen, maar voor sommige is het nog moeiljk. Maar Pole pole, op een dag hebben ze het door! Daar geloof ik echt in!

Dan was het tijd voor de speeltijd. Ja vandaag ging het in de leraarskamers over suiker eten. Ze vroegen waarom ik geen suiker in mijn papje deed, ja ik hou niet zo van suiker. Maar hier houden ze net van heel veel suiker. Zo vroegen mag jij suiker eten van je vriend of eet jij dat dan in het geniep. Ik zeg nee, als ik suiker wil eten dan doe ik dat als mijn vriend erbij is. Ik hoef toch niet te luisteren naar hem of ik suiker mag eten of niet. Het is mijn keuze he! Ja hier moesten hier wel hard om lachen.

Daarna tijd voor Engels: de kleuren in het Engels. Ja er zijn toch veel kinderen die de kleuren nog niet kennen. Ja het is hier soms zo anders he. De kinderen kennen dan al het alfabet maar kennen de kleuren dan nog niet.  Ik integreer de kleuren in de memories zo kunnen ze het op een speelse manier herhalen.

Dan was het tijd voor lunch. Ik heb besloten om vandaag toch de maaltijd over te slaan voor mijn darmen. Ze wat op gang te laten komen.  Ondertussen heb ik het huiswerk van de kinderen geschreven. Wiskunde take away.

In de namiddag was het tijd spel, games de jongste kinderen speelden met de knuffels, de oudste kleuters speelden met de auto’s. De oudere kleuters gebruiken wel meer de verkeersmat die ik heb gebruikt. En spelen meer met elkaar. De jongste kleuters waren hier nog niet zo rijp voor als ze met de auto’s spelen. Maar het geeft me wel een fijn gevoel dat ze toch graag spelen met die verkeersmat. Ik voelde respect voor mijn werk.  SUPER!  Met de kleinste speelde ik mee met de knuffels. Een beetje samenspel uitlokken. Ja sommige genoten dan toch wel van die aandacht die ze kregen.

Vandaag kreeg ik ook te horen dat het deze week een korte vakantie is. Morgen hebben de kinderen nog een halve dag school en dan begint de vakantie.

Ziezo deze avond maakte ik nog eens een lekker spaghetti, vandaag wat meer tomaten. Maar twas lekker en Ruben de nachtwaker vond het ook lekker.  Dan in de avond nog wat kletsen met de vrijwilligers van Kebene.  En dan rond half 10 bedje in.

Dinsdag  19 oktober

Jambo, jambo,….

We startten deze morgen met herhaling van het alfabet. De kinderen legden met letters het alfabet na. Juf fatima schreef het op het bord. En ik hielp de kinderen mee die wat structuur nodig hadden tijdens hun werk.  Daarna was het tijd voor wiskunde, take away, herhalen is nodig want de kinderen hebben het er toch nog niet zo gemakkelijk mee.  Het waren maar zes oefeningen maar de kinderen waren er toch een tijdje met bezig.

Wanneer alle kinderen klaar waren, was het tijd voor fijne motoriek.  Er speelden kinderen met  de naaikaarten. Zij waren  een hele tijd mooi betrokken aan het spelen.  Andere kinderen speelden met rijgparels. Zij staken het volgens een patroon op een stokje.  Wat me opviel, er zijn twee heel sterke kinderen in de klas voor wiskunde en Engels. Met deze opdracht hadden wat moeite om de juiste vorm te integreren. Ze gebruikte de juiste kleuren maar niet de juiste vorm. We legden telkens de parel op de opdrachtkaart om het te controleren. En dan had juf Fatima nog een beter idee. Eerst alle parels op de opdrachtkaart leggen en wanneer de opdrachtkaart volledig klaar is dan pas beginnen rijgen. Kijk met twee leerkrachten weten we meer he. Leuk om te leren van elkaar.

Met de manden die ik heb ingevoerd gaat het nu ook al goed. We herhalen wel veel wat waar moet maar de oudere kleuters hebben het nu wel al door en helpen de kleiner kleuters.  Soms wat chaos maar het komt goed! Pole Pole niet arakaraka. Das voor in België. Als ik eraan denk krijg ik al zenuwen. 

Dan speeltijd.

Na de speeltijd was het tijd voor de vormen in het Engels: “the shapes”. De ster, het vierkant, de rechthoek, de driehoek, de cirkel en het ovaal. Ja het ovaal en de cirkel is moeilijk voor de kinderen om uit elkaar te halen heb ik gezien op het examen.  Maar weer een ideetje voor de memorie he.

Ja dan tijd voor Lunch. Vandaag werden de leerkrachten wel eens verwent.  Wij kregen vlees i.p.v bonen. Het vlees was ook in een tomatensausje.  Het was koe, wel wat taai maar ik vond het wel lekker. Ik was wel een beetje bang om het vlees te eten. Je weet nooit he. Maar heb me toch gewaagd. Ik denk wel dat het vlees van de koeien hier gezonder is en zeker 100% BIO. De koeien eten hier gras van langs de weg, en op grote velden waar er gras groeit.

Dan na de maaltijd werden de kinderen nog eens allemaal samengeroepen op het speelplaats voor de samenkomst. Ik wenste iedereen een prettige vakantie. De leerkrachten zeiden nog iets tegen de kinderen en dan gingen de kinderen huiswaarts.

Voor de leerkrachten was het nog niet afgelopen de dag. Het was een soort van pedagogische studiedag. Er kwam een leerkracht uit Noirobi info geven. Eerst stelde ze haar voor dan stelde wij ons voor. Dan gaf ze een algemene inleiding over wat ze doet. Ik verstond haar wel,maar moest met toch concentreren want zij praatte heel stil. Daarna mochten wij ons probleem aan haar vertellen. Ik vroeg een manier hoe de Afrikaanse kinderen naar mij konden luisteren.  De uitleg die ze soms gaf bij bepaalde vragen was wel grappig. Zo legde ze uit wanneer: wanneer de kinderen een straf verdienen is het goed dat je:  bv. Honderd keer het laten schrijven wat ze fout gedaan hebben. Ja dan ik bij mezelf dat is bij ons al een beetje uit onze tijd he. Je kan het ook op een ander manier doen he. Maar wie ben ik om tegen deze vrouw in te gaan. Ze bedoelt het goed.  Maar ik was het ook met dingen eens enzo, je bent niet alleen een leerkracht voor de kinderen maar ook een soort mama , papa voor de kinderen. Je hebt respect voor hen en dan hebben ze ook respect voor jouw. Ik vond het wel vermoeiend om een hele tijd te luisteren. Soms knipperde ik met mijn ogen. Ja meester Ibrahim had daar wel nog meer last van. Hij deed af en toe een klein tukje en was er dan weer bij. Rond half  5 werd het afgerond. Nog even dag zeggen tegen de juffen en de meesters. We hebben afgesproken om morgen met een paar, die zin hadden naar de zee te gaan Ja morgen is het een republiek dag = feestdag. Dus morgen  3 uur aan de school. Ben eens benieuwd wie er morgen allemaal zal zijn.

Woensdag 20 oktober:

De republiek day begon rustig. Lekker geslapen, ja nu ook niet weer te lang. Rond 9 uur. Pole pole ontbeten, dan ben ik begonnen om nog wat memories te maken. Deze week en vorige week heb ik het één en het ander gezien dat ik kan integreren in de memorie.  Rond 2 ging de telefoon, een belletje van juf Irene dat het toch niet mogelijk was om naar de zee te gaan. Ja vond het wel lief dat ze gebeld had.  Daarna deed ik nog een klein wasje. Ja het is wel eens leuk zo je eigen  kleertjes wassen met de hand. Het heeft zo zijn charme.

Rond 2 u 55 ging ik naar de school maar als ik daar aankwam was er niemand de bespeuren. Ja ik besloot dan toch maar wat te wachten. Een klein half uurtje en nog niemand te bespeuren. Ondertussen had ik wel bezoek gekregen van ,omeri de security die de school bewaakt als er geen school. We hebben dan een klapje gedaan. Rond half 4 heb ik besloten om dan maar naar het huis terug te gaan. 

Heb dan een bezoekje aan Kebene gebracht. Deze week is ook één van  de verantwoordelijke van het  weeshuis aangekomen: Pasqie . Ondertussen hebben we snel kennis gemaakt. De oudere kinderen gingen gaan vissen. Ik ben samen met de vrijwilligers van kebene mee gaan vissen. Dan richting het meer met de bus. Toen we aankwamen kon ik mijn ogen bijna niet geloven het was zo een idyllische plek. Aan de ene kant zag je de zee en de andere kant was een poel. Maar wat me erg aansprak was de poel.  De zon was aan het schijnen, in de verte zag je de bomen in het water. Rotsen aan de kant. Ik voelde de stilte, ik zette me neer. Deze plek deed echt iets met mij. Moeilijk om te beschrijven. Maar het was rust en zen gevoel.  En ook hoe je de kinderen zag genieten bij het vissen daar werd je ook al gewoon stil van. Ze zochten slakjes klopten die kapot met een steen. En de kinderen hun vislijn was ook wel super genietend een stokje met daaraan een nylondraad, in het midden een stukje rubber van een schoen en op het einde een ijzeren haakje. Gewoon SUPER. En werkte ook he de kinderen hadden 7 visje gevangen en een krab.  Ze waren zo fier dat ze een vis gevangen hadden,bij de kinderen zag je ook wel een bepaalde concentratie. Wanneer we huiswaarts wouden gaan zag Pasqie net iets bewegen, het was een mega krab, met super dikke poten. We besloten ze te vangen, we namen een stok om in de put van de krab te komen. Ja met onze handen wouden we het ook niet proberen, misschien heb je dan wel een vinger minder he. Maar dit lukte niet echt super. Dan besloten we maar om te graven met onze handen in de modder. Maar te vergeefs de krab groef  dieper en dieper. Op dat moment voelde ik me weer een klein kindje dat lekker aan het spelen was met mijn vriendjes. Ik voelde ook wel een teleurstelling dat we de krab toch niet hebben kunnen vangen. Want het ging gewoon super zijn om die krab te koken en dan krabsla van te maken. Wie weet de volgende keer.  Daarna was het richting huiswaarts. We hadden afgesproken dat we deze avond een lekkere pizza gingen eten bij de pizzeria. Rond kwart voor 8 vertrokken we richting daar. Ik heb gekozen voor een traditionele pizza. Pizza Hawaï. Echt was super lekker! Een goed dun bodempje met ham en ananas. Als afsluitertje een super ijsje met passievruchtsmaak !!!! SUPER. Eigenlijk had ik wel een beetje teveel geheten voor te slapen, uiteindelijk toch in slaap gevallen.

Donderdag  21 oktober.

Vandaag ook vakantie, een beetje luieren in de ochtend. Rond 11 uur gingen we met de kinderen van Kebene en de andere vrijwilligers van Kebene naar Ukunda. We aten daar in een lokaal Afrikaanse restaurantje. Het heeft zo een eigen sfeertje. Je gaat aan tafel zitten waar er al iemand zit als er geen lege tafel is. Je praat met andere mensen die aan je tafel zitten. Een sociaal gebeuren. Dan doe je je bestelling. Ik had op aanraden van Paski een gebakken banaan in een tomatensaus en een aardappel geheten met wat spinazie en enkele stukjes vlees. Heel lekker!!!!!  En dan dat sfeertje in het lokaal cafeetje. Tis wel grappig je moet niet wachten op de andere mensen  tot zij hun eten hebben gekregen want anders is jouw eten koud. Het is zowat een chaos. En als je dan nog wat honger hebt kan je gewoon nog snel iets klein bestellen. Je eet in de restaurant eigenlijk allemaal kleine dingen. Ik had nog zin in een chapatie= het lijkt een beetje op een pannenkoek maar dan in het zout en iets dikker. Mmmm echt super. Dit receptje moet ik zeker aan de haak slaan voor in Belgie ook eens te maken.  Dan de kinderen aten ugali met vlees , frietjes dat kon je hier ook krijgen. Je mocht wel niet in de keuken gaan kijken hoe het daar aan toe ging want dan had je geen honger meer. Dat vertelde i Martin tegen mij. De vrijwilliger van Kebene. Het vlees werd gebakken langs de straat op een soort barbecue. Ja als het goed gebakken is dan is het meeste van de bacteriën dood. Het was een gezellige drukte. Als ik nu moest kiezen uit het lokaal eetcafé en de Pizaria dan ga ik voor het lokaal Afrikaans eetcafé. Je moet het beleven om te kunnen weten! Uiteindelijk kregen wij de rekening wij moesten voor de hele groep in euro’s  € 12,50 betalen en iedereen had goed geheten. In belgie heb je daar een goede dagschotel voor hier hebben we geheten met 15 personen. Ja in de lokale eetcafeetjes is dat zo he. In de toeristische restaurant is het ook veel duurder.

Daarna hebben we in de kleine winkelstraatjes van ukunda gelopen. Allee ja winkelstraatjes: de straat was een aardeweg. En de winkeltjes waren allemaal erg klein en dicht tegen elkaar geplakt. In de klerenwinkels had je echt wel westerse kledij; jeansbroeken, topjes,….                                                                                      Je had er cd winkeltjes, wij zijn er samen binnengeweest de tv stond op daar en de kinderen waren gefocust op de tv. Je kon hem gewoon niets meer vragen he. Alleen de tv was dan belangrijk voor hen.  Ondertussen heb ik eens rond gekeken voor de een leuke Afrikaanse cd. En heb er eentje gekocht. Leuk e muziek.  Er waren kleine groentewinkeltjes die er tussen stonden, een naaister, een slager. Ja als ik het vlees zag liggen had ik wel geen honger meer. Gelukkig dat ik al geheten had.

Zo dan zetten we onze reis verder naar de tandarts. Paski maakte een afspraak voor alle kinderen. Het zal nog een tijdje duren. In november gaan ze hier met zijn allen naar de tandarts ja eind november start hier de grote vakantie. 

Dan was het terug richting Kebene. Aangekomen in Kebene nog even dag zeggen tegen de kinderen. Dank aan Paski zeggen voor de rit. En weer een hele mooie ervaring!

Daarna ging ik richting het strand naar de forti theves. Dit is het restaurant aan het strand. Daar is zaterdag en zondag een klein festivalletje. Ik ging daar om kaarten, maar helaas. Ze waren al uitverkocht. Maar geen verloren wandeling heb ondertussen nog eens een koffieke gedronken . Lang geleden, het smaakte wel. Daarna een mooie strandwandeling gedaan. Mijn hoofd was weer helemaal herboren.  Dan als ik thuis kwam ben ik aan het kokkerellen gegaan. Niet zoveel speciaal vandaag. Had deze middag al goed geheten he. Het waren gestoofde worteltjes met patatjes.  In de avond nog lekker gepraat met Martin en Micheal en Ruben. Ja Ruben is de moppentapper van dienst he. Ziezo en richting het bed in. Morgen ochtend moeten we vroeg opstaan want dan gaan we met de kinderen van Kebene naar het wild water park.

Vrijdag 22 oktober

Om 7 uur was het opstaan geblazen want om 8 uur vertrokken met de kinderen naar het wildwaterpark in Mombassa. Dit werd geschonken door de vrijwilligers die hier nu voor een weekje zijn op vakantie. Thomas reed met de jeep en paski met de bus. We moesten met twee  vervoersmiddelen rijden omdat de vrijwilligers met 9 waren. Ik zat in de jeep met de jongste kinderen en met Martin en Micheal. Het was een hele rit. Maar tijdens de rit hebben we mooie dingen gezien, natuur. dorpjes, winkeltjes langs de weg.   Een moment om tijdens de rit te fotograferen. En de foto’s zijn nog aardig gelukt. Verschiet van mezelf. Aan de ferry was het een drukte van je welste. Heel veel auto’s chaos. Dan verkopers die je van alles willen laten kopen, nootjes, zonnebrillen, soda’s,…. We waren aan het onderhandelen voor noten voor de kindjes maar het was te duur. Dus hebben we het maar zo gelaten. Dan op de ferry auto’s heel dicht tegen elkaar gepropt.  Voetgangers. En dan is het richting de ander kant. Richting Mombassa.  Daar moet je echt kunnen rijden zen. Niet twijfelen en beslissen nu ga ik over steken. Af en toe kneep ik mijn ogen wel eens dicht in de auto. Hier rijden zou niks voor mij zijn. Ik zou zot komen. Het is dus echt niet vergelijken mee België hoe ze hier rijden. In Mombassa was het ook heel erg druk, veel mensen op de straat. Hier zie je verschil tussen arm en rijk super. De reclame borden van Coca cola kleuren de straat. Toeterende auto’s, veel mensen op de stoep, een drukte van je welste. Een mega geur van uitlaatgassen,echt wel ongezond.

Dan een uurtje later waren we gearriveerd bij het wild waterpark in Mombassa. Op de parking was het rustig. Ja dit is niet een plaats waar elke afrikaan naar toe komt want dit is wel te duur. Voor de kinderen  van Kebene was dit wel een heel mooi moment. Het was hun vierde keer dat ze hier naar toe kwamen. Ja dat kunnen zij wel alleen maar doen door sponsor he. Dan een beetje organiseren. Eerst de kinderen dan de volwassenen. Bij de inkom werd je rugzak gecontroleerd of je geen eten of drinken mee had. Ja toch wel commercieel bedacht! En dan kwam je binnen amai het was wel groot. Grote glijbanen, verschillende zwembaden, voor de kleinste een zwembadje apart met de nodige uitrustingen.

 Amai als je hier was dacht wel niet dat je in Afrika was. Het was allemaal heel erg westers. Je had eetkraampjes van de verschillende werelddelen, Aziatisch, europees, pitta’s,…                                                                        Maar ze hadden hier echt fantastisch lekker vers fruitsap van mango’s en dit voor 180 shelling = 1,80€. Zalig en dat is nog eens goed voor de darmen ook he.

Dan was het zover iedereen was aangekleed, zwembandjes omgedaan. We gingen het water in. Voor Kazongu was het zijn eerste keer in het zwembad. Kazungo zit bij mij in de klas in kleuterklas 2.

In de voormiddag ontfermde ik me wat over hem.  Op deze manier leerde ik heb beter kennen. In het begin deden we wat watergewenning. Ja het was wel leuk om hem zoveel aandacht te geven. Hij genoot wel van die individuele aandacht. Wanneer hij het water wat gewoon was probeerden we de glijbaan maar de kleine glijbaan voor de kinderen . we deden het samen. Maar dit is niet zo meegevallen. Hij was toch een beetje bang. Ondertussen nam ik een band en legde hem erin. Hij  genoot toch een beetje, was nog niet helemaal op zijn gemak.

De andere kinderen waren druk in de weer in het water. Ze hadden echt wel fun. Dan rond 2 uur kregen de kinderen hun middagmaal, sommige kinderen waren uitgeput als ze op hun eten aan het wachten waren. Kazongu deed al een middag dutje. Dan was het eten voor de kinderen er. Het was best veel rijst met kip en aardappelen ingemengd samen met verse tomaatjes en uitjes. Maar het viel in de smaak. Daarna waren de kinderen weer opgeladen en konden ze weer voor een tijdje. Wel ik had ook wel mijn klopje gekregen na het eten. Even mijn eten laten zakken en dan kon ik er weer tegen. Dan ging ik met enkele grote kinderen in de grote glijbanen. Ja in het begin had ik toch wel een beetje schrik. Maar uiteindelijk was het toch wel fun!!!! Ja we bleven daar tot 6 uur. Ja ik was toch wel uitgeput!!! Dan was het richting de auto. De kleinste zaten achteraan in de jeep. Ondertussen was het toch al donker geworden. Gelukkig dat we aan het praten waren enzo want anders zou het niet lang geduurd hadden of ik sliep. Net zoals de jongste kinderen. Één voor één vielen ze in slaap. Schattig! Om ze op te eten.

Op de ferry was het weer een drukste van je welste. Veel voetgangers, auto’s, vrachtwagens,….. Iedereen vecht voor een plekje.

Zo rond 8 uur bereikten we Kebene. Ik bleef eten in Kebene. Lekker rijst met een soort gyros. Daarna was het Bijbelstudie. Nog even daar gebleven. Ja het daar echt een familie. Een fijne sfeer. Rond 11 uur ging ik terug. En deze nacht viel ik als een blok in slaap.

Zaterdag 23 oktober.

Heb geslapen rond 9 uur. Pole pole ontbeten. Dan heb ik op het gemak mijn mails beantwoord. Ja daar kruipt wel wat tijd in. Ik heb besloten om dat te zaterdag te doen. Rond 11 uur ben ik dan naar de shop gegaan om mijn inkopen te doen voor deze week samen met Micheal. Als ik samen met Micheal naar de shop ga dan gaan er minder mensen tegen je praten. Of toch minder spontaan dan anders. Zo in de shop hadden we alles dan gingen we richting het groenten en fruitkraampje. Ja ik had deze week afriakaanse spinazie gezien. En die ziet er helemaal anders uit dan bij ons. De bladeren lijken een beetje op bieten bladeren. Ik was toch wel nieuwsgierig hoe dit ging smaken. Dus ik vertelde dit tegen Micheal . Wauw hij was er helemaal wild van dat ik spinazie ging maken. Dus ik zei tegen hem tis goed je kan deze avond bij mij komen eten en dan komt Martin ook maar mee. We waren aan het brainstormen hoe we dit gingen klaar maken. We besloten dan uiteindelijk om samen te koken deze avond. We kochten spinazie, een courgette, een wortel, 1 bolletje look, een uitje, enkele tomaten. We gingen dit kort wokken.

Zo dan waren we thuis. De boodschappen uitladen en een eitje bakje met ene boterhammetje. Lekker. In de namiddag rond 1 uur had ik beloofd aan Ruben om samen met zijn kleine dochter naar de zee te gaan en daar te gaan zwemmen en te spelen.  Eerst wat zwemmen, dan schelpjes zoeken, dan weer wat zwemmen en dan runnen.  Zo rond 4 uur gingen we huiswaarts.  Alee we gingen eerst nog iets drinken daar aan de bar aan het strand. Ik vroeg aan Marian of ze een cola wou.  Ja zei ze. J

Bij de bar vroeg ze heel verlegen of ze een Fanta mocht ja natuurlijk!!! Geen probleem. Ik wou betalen maar dit duurde wel  even. Ik gaf een briefje van 1000 shelling en konden niet terug geven. Ja ik had niet kleiner. Maar pole pole en een half uurtje later gaven ze me terug.

Zo dan was het richting de village. Maar in het begin van het dorp zagen we toch wel iets speciaals. In de put van het begin van het dorp waren ze een clip aan het opnemen. Het waren kinderen en volwassen die een christelijk song aan het zingen waren. We keken op een afstand maar werden er al vlug bijgeroepen om te komen kijken. Ja ze hadden hun videocamera mee maar voor de rest verliep alles heel primitief. Ja leuk om deze belevenis te zien.

Dan rond 5 uur gingen we naar huis. Ik bracht Marian thuis. Deed een babbeltje met de mama en Ruben. En dan liep ik huiswaarts waar ik samen met Micheal ging kokkerellen.

Zo het koken verliep goed. Groentjes snijden, de pasta koken en rond 7 uur was alles klaar. Maar we hadden een probleem Martin had een berichtje achter gelaten dat hij met de dokter de weg kwijt was naar huis. Dus wachten we ongeduldig op Martin. Rond 8 uur is hij dan gearriveerd. Hij zij ja in Afrika verloopt de dag hier toch anders dan je gepland hebt. Je moet dynamisch zijn hier.  Ja dan aten we het even! Mmm lekker, goed idee van Micheal om er nog andere groenten bij te integreren. Idee voor thuis.

Dan rond 10 uur gingen we naar het festivalletje dat er was aan het strand. Ja niet zo goedkoop de inkom 15€. Ja als je er toe kwam zag je niet zo veel afrikanen. Veel wersterse mensen. Ja ik miste toch wel de afrikanen. Het was te wit! Er was toch wel één massai die er was. Ja deze mensen vallen wel op. Ik schrok wel even dat hij dit kon betalen.  Het festivalleke was toch niet wat ik had verwacht. Ik miste de Afrikaanse ritmes.   Rond 2 uur besloten we dan toch nog om even naar de shakatak te gaan. En ja hoor daar waren er veel afriakanen aanwezig. De sfeer was al direct veel gezelliger.  Ja ik ga dat wel missen. Maar in Gent heb je ook enkele Afrikaanse bars he.  Rond half 4 gingen we naar huis.

Zondag 24 september

Ja deze morgen ben ik rond 9 uur opgestaan. Want deze morgen had ik afgesproken met Thomas die werkt in Kebene. We gingen het oude kebene gaan bezoeken. Om 10 uur hadden we afgesproken. Zo ik was om 10 uur in Kebene ( het nieuwe kebene naast het vrijwilligershuis). Maar om 10 uur was er geen thomas te bespeuren.  Zo ik deed een praatje met de tante die er werkte. Ik zeg ja we zijn in Afrika he, misschien is hij het vergeten. Ja dat kan wel goed zijn. Want als ik  hier met een afrikaan afspreek dan zijn ze het vergeten of een half uurtje of een uurtje te laat. Ondertussen belde de tante naar thomas.  En inderdaad hij was het vergeten. Ondertussen kon ik al naar het fruitkraam stappen daar zou hij dan zijn. Het is niet lang 5 minuutjes. Zo dan stond hij daar.

We namen de matattu,. Het was de eerste keer dat ik dit nam sinds ik hier verbleef in Kenia. Ja ik durfde het eigenlijk niet nemen omdat ik bang was dat ik er niet optijd ging uit kunnen.  Eigenlijk wree stom, want het is een fluitje van cent. Gewoon om het dak kloppen ze laten er jouw uit.  Maja ik had koud watervrees.  Ziezo deze schrik heb ik ook al overwonnen.

Dan nog even wandelen en we waren er. Ja daar is het wel rustiger veel meer groen, bomen. Je voelt de vrijheid. Je kan het een beetje vergelijken dat je daar op het platteland bent. En in het nieuwe kebene in een rustig dorpje. Maar het gebouw had eerder een sfeer van een schooltje. Het is er wel rustig, maar je bent er van alles heel ver weg. Nu in het nieuwe kebene voel je meer een huishoudelijke sfeer. Zo als we dit gezien hadden gingen we weer huiswaarts. Daarna namen we een matattu  huiswaarts. We stapten af het groentenkraam en bestelden er een lekkere fruitsla. Het was echt wree groot. Maar als ik mijn bord zag dat het leeg was zag het er niet erg proper uit. Maar tis goed dat ik dit op het einde gezien heb dan was fruit toch al op. Het er vandaag toch geen last van gehad.

Dan stapte ik huiswaarts, ondertussen waren de kinderen van Kebene al terug van de kerk. Ik deed een praatje met Paski, Micheal en Martin over het oude Kebene. Deze middag at ik ook in Kebene. Ik nam afscheid en deed een beetje Pole Pole tijd. Want was wel wat moe.

Deze middag maakte ik voor de kinderen van kleuterklas 1 en 2 nog een aftel kalender. Nog 7 keer slapen en dan zien de kinderen Mama rainbow!!!! Elke dag knippen we er een stukje af en dan zien de kinderen dat het steeds dichter bij komt.

In de avond schreef ik nog wat voor mijn blog, zodat jullie kunnen lezen wat ik hier allemaal uitsteek in Kenia he.

Weekend van week 3

Zaterdag  15 oktober

Deze morgen lang uitgeslapen.  Ja dat deed wel deugd.

Ik had beloofd dat ik een bezoekje ging brengen aan de kokkin van de school. Dus rond half 11 bezocht ik de kokin op school. Vandaag was het kool met ugali. Ja zei maakte dit wel klaar op een lekkere manier. Eerst uitjes stoven dan tomaatjes stoven en dan de kolen erbij. Het rook heerlijk!!!! Je moet wel wat macht gebruiken als alles in de kom zit. Ja als je arm spieren hebt geen probleem he. Maar ja je moet die dan wel hebben. J

Daarna ging richting de grote shop om mijn inkopen te doen voor deze week. Wat ik bij de plaatselijke winkeltjes kan kopen koop ik daar. Maar je vind daar niet alles he! De weg daar naar toe duurde lang. Je gaat even naar de winkel maar onderbaan kom je een hoop van mensen tegen en doen een praatje met je. Ja vooral die mannen hier daar kan je soms een heel tijdje mee praten. Dan vragen ze ju nummer. EN BLABLA. Ja hier word ik wel wree nerveus van . Ja gewoon praten is goed maar dan als je ze nummer vragen denk  ik. BRRR! Maar ik zeg ik weet het niet. Ik laat ze hun nummer opschrijven op een papier en als ik thuis ben gooi ik het in de vuilbak. Ok dan was ik eindelijk in de shop, daarna ging ik naar de apotheker voor mijn malaria pillen want die waren bijna op.  Ja en dan maak je daar ook weer een heel praatje mee. De mensen zijn hier super sociaal en dat is wel leuk! Alee als het dan om gewoon praten, gaat en niet meer.  De apotheker is wel een hele lieve man waar je heel gewoon met kunt praten.

Dan richting het fruit en groentenkraam. Ja de groenten en fruit zijn hier helemaal niet duur. Voor 5 vijf dagen groenten en fruit betaal je 200 shilling = 2 euro. Je moet hier delen door honderd om te weten hoeveel euro het is.  Ja het is kwestie van mijn darmflora wat te stimuleren. Want met de rijst en de bonen opschool zorgt het een beetje voor problemen.  Ik heb nu besloten om dag om dag te eten op school. Dat alles wat meer op gang komt. Ja met het fruit en de groenten komt dat wel in orde. Alee ja ik niet meer verder in detail treden, J

In de namiddag ben ik wat gaan wandelen. Eens naar het ander shoppingcenter. Langs deze weg kwam je ook een hele hoop kraampjes tegen. “ Com inside” “ hy i make a good price for you!”

Ik zeg later later ik kom terug.  En dan als je terug keert heb je het aan je been he.  Ja dan ga je kijken in elk winkeltje. Elk winkeltje verkoopt zowat hetzelfde. Maar ik ben hier wel al sterker in geworden. In het begin zou ik dan iets kopen omdat ik geen nee kan zeggen. Maar nu zeg ik nee, ik kom later als ik naar huis ga! Dan koop ik dingen. 

Zo en dan ging ik huiswaarts. En dan onder de baan natuurlijk doe je een babbeltje.  Er is hier een hele toffe vrouw in het begin van het dorpje. Jossefien,altijd als ik haar zie heb ik een heel goed gevoel bij haar. Ik weet niet hoe oud zij is, maar het lijkt me een oma. Maar het is heel leuk praten met haar. En zij lacht altijd! Ze geeft met een goed gevoel!

Daarna maakte ik een lekkere groenten spaghetti . Ruben de nachtwaker vond het ook lekker. Ja als ik kook dan kook ik ook voor hem mee, ja kan toch moeilijk hier alleen zitten eten! Ja Ruben is een heel grappige man! Hij heeft een pijl en boog als hij rond loopt en vertelt hierover altijd heel grappige verhalen. Het is steeds lachen.

Dan rond 8 uur kwamen de Nederlandstalige vrijwilligers  een bezoekje brengen. We hadden besloten om deze avond een stapje in de wereld te zetten.  Samen met een werknemer van Kebene  Kosmos. Eerst wat drinken in de forthe tives, bar aan het stand. Ja het was heel gezellig! Je zat heel dicht bij de zee, je hoorde het geruis van de zee, je wordt er helemaal zen van. Rond 11 gingen we dan naar de plaatselijke discoteek, shakatak. Ja heel fijn, ik had voor even afgesproken dat ik een relatie had met Micheal om de mannen wat op afstand te houden want das hier wel niet normaal zen. Ja die afrikanen dansen wel op een heel andere manier dan ons. Hun lichaam is heel erg los. En dansen heel sensueel!   Alee tis wel chique dat ze dit kunnen zen maar ik voel me daar toch  niet zo goed bij als ik met hen dans.  Daarmee dat ik afgesproken had dat ik even met Micheal was. Ja want die vrouwen hier zijn nog erger he, die kennen geen schaamte! Micheal heeft het er toch ook niet zo voor. Zo rond half 4 gingen we huiswaarts, want om 8 uur ging ik met de kinderen van Kebene naar de kerk. Dus het was een korte nacht.

Zondag  16 oktober

Even pieken was het om op te staan, maar toch ne keer uit mijn bed ging het goed. Snel wat eten en dan richting Kebene met de kinderen naar de Kerk. Maar soms in Afrika kunnen de dingen helemaal anders lopen dan gepland. Er was een kind van Kebene heel erg ziek. De zweetdruppels liepen van haar gezicht. We hebben dan besloten om met haar naar de dokter te gaan. Martin de vrijwilliger is een verpleger en loopt in de week mee met deze dokter die in de kliniek werkt. Martin belde naar de dokter en na enkele mintuten was de dokter daar, geen POLE POLE. Eens in het ziekenhuis kreeg het meisje een adrenaline spuitje om haar wat te kalmeren. Het meisje was helemaal over haar toeren.  De dokter onderzocht haar, ze had een astma aanval. Je voelt je zo machteloos he, je wilt het kind helpen maar je kan het helemaal niet helpen, het hoest geluid ging door mijn merg en been. Het meisje was de hele tijd aan het hoesten. Daarna kreeg ze een puffer waar ze kon in puffen.  Ja zo een elektrische he. Maar in het begin werkte het niet zo goed het meisje bleef maar hoesten. Martin vertelde me ook dat dit meisje heel erg gesloten is en weinig contact zocht met de tante’s  die daar werken. Ik denk dat het voor haar niet altijd gemakkelijk is, je moet dan denken dat ze ook geen mama heeft en heel moeilijk voor haar om genegenheid te vinden. Op dat moment wil je gewoon een beetje een mama zijn voor haar, zodat ze zich toch wat op haar gemak voelt, en een beetje bescherming voor haar bied. Ik hield haar hand vast.  Martin hielp mee met de dokter.  Het ziekenhuis was best ok. Ja je kan het niet vergelijken met onze ziekenhuizen. Je kan het eerder vergelijken met verschillende dokters praktijken te samen. Er is een wachtzaal met een bali, 2 dokterskamers met een bed. Het bed heeft martin gedoneerd. En dan een kleine kamer met verschillende doktersmaterialen en toilet. Maar Martin zegt dat het hier best wel ok is. In het wel een rustige sfeer, geen gehaast. Ik vind ook dat de dokters meer feeling hebben met de patiënten, hier is de patiënt geen nummer. Hij neemt de tijd. De dokters voelen hier ook veel meer met hun handen enzo aan het lichaam van de patient .Bij ons gebeurt dit vaak rap rap rap. Daarna kreeg het meisje nog een adrenaline spuitje en een pil om haar hoesten wat meer te onderdrukken.  Na 2 uurtjes ging het beter met het meisje. Er werd voor de zekerheid ook bloed afgenomen. Dit werd dan onderzocht in Mombassa. Een uurtje later waren de resultaten gekend. Alles was relatie ok. Alleen had ze wat rode bloedcellen te weinig in haar bloed. Als  weer goed gaat eten worden er weer  rode bloedcellen aangemaakt en natuurlijk moet er elke dag haar medicijnen nemen.   Rond half 2 gingen we huiswaarts. Martin smeerde een boterham met pindakaas voor het meisje, ik deed de boterham in stukjes en een voor een gaf ik haar een stukje brood. Het was wel fijn gevoel  dat ik zo een beetje voor haar kon zorgen. Daarna ging ze de hele middag  rusten. Want het hoesten heeft haar lichaam helemaal uitgeput en dan met die warmte erbij. Je mag het niet onderschatten voor dat kind.

Daarna had ik wel even nood om alleen te gaan wandelen. En op zondag zijn de straatjes hier heel erg leeg je ziet hier bijna niemand. Dus ik kon er wel van genieten. Maar het was wel warm.  Ja na zoon een gebeurtenis had je toch wel enkle emoties dat je een plaats moet geven. De kinderen moeten hier toch wel hard zijn in Afrika.

Het werd me na een tijdje wat te warm en ben dan gaan wandelen aan het strand. Daar kwam ik Ben tegen en dan hebben we de richting genomen om naar Kim for Love te gaan wandelen. Dit is hier een zanger die zijn eigen zaak, ( ja een bar)  heeft en waar je de zondag rond 4 uur kunt gaan luisteren naar zijn muziek die hij zingt naar de avond toe komen er ook gasten optreden. Zoals acrobatie, Afrikaanse dansers, Afrikaanse muziek. Ja echt eens de moeite om te zien. Rond 7 uur namen we de taxi naar ushago om daar af te sluiten met nog een drankje.  En Ben speelde nog pool. Ja dat is hier wel heel populair. En hij is daar niet van weg te slaan. Heb het een keer geprobeerd maar niks voor mij. Ziezo dan nam ik de taxi rond 9 uur en deed nog een babbeltje met Ruben de nachtwaker.

Week 3: Brr de examenweek!

Week 3: Jaja ik ben hier al 3 weken de tijd vliegt hier echt.

Maandag 11 oktober:

Om 8 uur samenkomst op het plein. De vlag werd omhoog getrokken. Er werd verteld over de examens want morgen starten de examens hier op school. Ja de kleuters hebben hier ook examens. Ik ben eens benieuwd hoe dit gaat verlopen. Na de samenkomst speelden we opnieuw memory.

Het spel verliep vlotter, de kinderen beginnen langzaam in structuur te spelen. Beginnen de spelregels te vatten en spelen het spel zoals het moet. Maar wat nog moeilijk is dat ze er maar 2 in beurt moeten omdraaien. Soms proberen ze nog. Maar als ik hen begeleid  spelen ze het spel gestructureerd.  Joepie ik ben al een stapje verder. Mijn doel is dat ze het zelfstandig en goed spelen. Dus we houden vol! Ook de memory met opdrachtkaarten dat ik gemaakt heb. Ik probeer wat ze de komende week geleerd hebben  in het spel te integreren. Op deze manier  herhalen de kinderen deze stof nog eens.

Daarna was het tijd voor wiskunde:optellingen

Optellingen maken gaat beter voor elk kind dan aftrekkingen. Deze keer hebben we geen concreet materiaal gebruikt. Als ze de getallenbeelden tekenen en dan optellen lukt dit. Ik merk wel als we geen concreet materiaal dat de kinderen geconcentreerder werken. Wanneer we concreet materiaal gebruiken is minder concentratie.

Dan was het tijd voor speeltijd.

Engels het alfabet: het alfabet herhalen A for Apple – B for ball  - C for cat,…                                                                           De 2^de kleuterklas schreef het hele alfabet en de jongste kleuters schreven letters. De letter S is voor heel veel kinderen heel moeilijk. Maar we blijven herhalen en langzaam komt het wel. Ik hierin vooral geassisteerd.

Tijd voor lunch; rijst met bonen  ( een stevige maaltijd)

In de namiddag ben ik even gaan helpen in klas 1 : met de twee meisjes die grote letters moeten schrijven. Als je hen er opwijst lukt het wel. Ze hebben me beloofd dat ze morgen op het examen alleen maar grote letters gaan schrijven.

Dan even naar de kleuterklas geweest:  zij leerden ondertussen over het verkeerslicht en het zebrapad. Ik heb dan samen nog een spelletje gespeeld; rood stop met bewegen, oranje trage bewegingen, groen snelle bewegingen echt wijs! De kinderen deden goed mee en luisterde. Op het laatste deden we even wat van een relaxatie: en de kinderen genoten ervan ik zag een lach op hun gezicht! Man gewoon echt een heel fantastisch gevoel. Dit is de eerste keer dat ik ze tijdens het spel onder controle had.

4 uur de kinderen gingen naar huis, kinderen wachten op hun oudere zus en broer en gaan later naar huis. Nog een theetje drinken samen met de andere leerkrachten. En dan kocht ik bij de plaatselijke shop nog een grote fles water en melk. Ja ik drink nog steeds melk! Wiha

Ziezo morgen examens ben echt benieuw!!!

Tot morgen

Dinsdag  12 oktober

Voor de start van de examens nog even een korte meeting in de stafroom. Ik bleef ondertussen bij de kinderen in kleuterklas 1 en 2. Ik dacht heel goed na hoe kan ik hier de betrokkenheid hoog houden zodat ze naar blijven luisteren. En dan kreeg ik het idee wat ik kon dien. In België houden de kinderen wel van een klein tafelpoppenspel. Dus misschien kan ik dit hier ook doen.  Ik nam roodkapje, en de wolf en vertelde het verhaal in het Engels. De kinderen keken en luisterden heel aandachtig. Alee ik gebruikte veel mimiek en het lukte me nu wel. Ja en dan was het verhaaltje uit. Ik dacht misschien moet ik het spelletje van gisteren nog eens herhalen. De kinderen deden mee maar niet lang.  Achteraf heb ik de kinderen van kleuterklas 1 knuffels gegeven waar ze mee konden spelen. En de kinderen van kleuterklas 2 de handpoppen. Zij imiteerden het verhaaltje. Ik gaf hen impulsen door ook met één handpop te spelen en interactie uit te lokken. Maar sommige waren hier nog niet aan toe.

En dan was het tijd voor EXAMENS! Ja de kinderen legden vandaag 3 examens af! Een van wiskunde: dit was voor sommige kinderen echt niet zo eenvoudig. En dan Engels dit was echt heel moeilijk!  Zelf de betere kinderen hadden  moeite met dit examen! Mijn hart deed wel wat pijn als ik dit zag. Maar ja dit is hier zo in het leerplan. Ik wou hen helpen maar ja dat gaat niet he! Ik probeerde het zo goed mogelijk uit te leggen en juf Fatima gaf voorbeelden op het bord. Zo konden we hen toch ondersteunen.

Dan was het tijd voor speeltijd. Ja ik denk dat de kinderen deze keer echt wel genoten hebben van hun speeltijd.

Na de speeltijd was het tijd voor nog een examen, zo een beetje fijn motorisch examen ; de kinderen moesten kleuren en op een stippenlijn schrijven.

Daarna waren de examens afgelopen en was het tijd voor spel. De jongste kinderen speelden aan tafel met de blokken. En kleuterklas 2 speelden we  memorie. Ja bij sommige gaat dit al heel goed en hebben de spelregels door. Maar in het begin moet je er hen opwijzen.

Dan luchtime. Vandaag was het ugalli met bonen. Ja het is hier wel stevige eten! Maar dat is goed voor de kinderen zo hebben ze toch voldoende binnen.  Ja ik denk dat ik wat ronder in België zal terug komen. J  Maar in Afrika zien ze dat hier graag.  Zo zij deze morgen nog juf Fidelis tegen mij ja jij wordt big he das goed!!!! J En wreef ne keer een over mijn buik.

Ik hielp mee om de examens van wiskunde te verbeteren. En daarna speelden de kleuterklas 1 met de auto’s en we hebben onze verkeersmatten uitgetest. Ja voor sommige kinderen was dit wel leuk, andere kinderen speelden individueel met de auto’s. Kleuterklas 2 kleurden mooie prenten.  Amai zij konden stuk voor stuk heel mooi kleuren. Fijn motorisch zijn deze kinderen erg sterk!

Dan was het tijd voor naar huis te gaan. Onderussen was juf fatima van klas 1 de examens aan het verbeteren en hielp haar wat mee met verbeteren.  Met twee gaat dit sneller he.

Ziezo dan 5 u 10 ik ging naar huis. Een babbelke doen met de Nederlandstalige vrijwilligers die in Kebene meehelpen. Zij waren de afgelopen twee dagen op Safarie geweest echt de moeite. Dit doe ik later nog eens.

Ziezo tot morgen!

Woensdag  13 oktober:

Deze morgen wat langer geslapen want ik had vrij. Ik was wel wakker om acht uur maar heb toch nog wat liggen snoezen tot 9 uur.  Dan me op het gamak wassen. Pole pole. Ja dat doet wel deugd. Daarna ben ik begonnen met een nieuw materiaal te maken. Ik heb gezien dat de kinderen gisteren problemen hadden op hun examens.  Met dit 1….  …..    4 …. 6 ….    7 dus op school zijn er kaartjes met nummers op. Dus ik dacht misschien kan ik voor de kinderen opdrachtkaarten maken. Dus was dit mijn werkje in de voormiddag. Dan in de namiddag ben ik naar de school geweest. Ja de kinderen waren wel blij om te zien want ik zag een glimlach op hun gezicht en riepen teacher Celine. He maar het voelde zo goed om die kinderen terug te zien. Ja er kwamen emoties los. Ja ik zie die kindjes hier heel graag!

Ja dan ging ik kijken op de zolder naar de memorie spelen die Katrien heeft gemaakt. Zo ik heb al enkele spelkaarten gemaakt. ik was op zoek naar de blauwe bollen om de gaten te dichten en het spel te kunnen spelen en ik dacht waar staan die ik vind die niet. Ik heb alle dozen opengedaan. En vond ik ze niet.  Dan draaide ik me om en zag ze daar staan. Ja een blinde mol ben ik!!!!! Maar allee  ik  heb ze gevonden. Daarna  waste ik het af want het was heel erg vuil. En dan zag ik ook nog drie manden die ik kon gebruiken. Voor de de boeken van de kinderen zij hebben hier drie schriften een voor wiskunde een voor engels en een voor creativiteit. En nu leggen zij het gewoon op de bureau en het is één chaos.  Dus morgen leren boek 1 leggen jullie hier, boek 2 leggen jullie hier en boek 3 leggen hierin. Ik ben eens benieuwd hoe het zal verlopen.  Morgen weten we meer.

Daarna dronken we een kop thee en ging we naar huis.

Dan was het eens tijd om te koken. Ja heb rijst met ratatoul gemaakt. Ja het was lekker en heb samen geheten met nachtwaker.  Zoja beter met twee eten dan alleen he.

En dan s’ avonds nog eens afgesproken met de Nederlandstalige vrijwilligers en nog wat praten. Ja ik denk dat ik Vroeg in mijn bed kruip. Rond 10 uur.

Donderdag 14 oktober.

Ik weet niet wat ik had vandaag maar vandaag woog alles honderd Kilo. Ik moest me vooruit sleuren. Misschien de warmte ik weet het niet. Ik kruip deze avond om 8 uur in mijn bed. En dan voel ik me morgen weer veel beter.

Vandaag hebben we de manden uitgetest voor de rekenschriften en Engels en creativiteit. Juf fatima  legde het uit in Swahilisch. Enkele keren  na elkaar, zodat de kinderen het toch goed verstaan. En het ging wel. Maar de kinderen smeten hun schriften erin .Dit mocht allemaal wat minder hectisch verlopen. We vertelden hen dat ze het  er proper moesten inleggen. Wie gaat het morgen wel prima. We zullen zien.  

Vandaag hadden de kinderen niet zoveel les. Alleen van 9 tot 11. De oudste schreven letters van 1 tot 100. En de jongste van 1 tot 20. Zij schreven dit wel af.  Daarna was het speeltijd. Na de speeltijd speelden de jongste met een soort van knex. Ja dit was wel goed. Voor hun fijne motoriek te stimuleren. Want sommige hadden er wel moeit mee om iets in elkaar te steken.

De oudste speelden met de blokken. Het lijkt een beetje op lego maar dit is het niet. Ik speelde hier vroeger ook mee als ik bij meme Anna ging. Nostalgie!

Dan lunch: Mais met bonen. Vind ik zelf niet zo lekker. Wij zijn gewoon veel te veel verwent in ons België land. Voor sommige leerkrachten is dit een echte lekkernij.

Dan in de namiddag speelden we Belgische spelletjes. Schepper mag ik over varen, 1,2,3 piano, zakdoekje leggen. Het spelletje zakdoekje leggen kennen ze hier ook.  We zongen eens de swahilisch song, dan de Exegese song, en dan de Belgische song. Ja het was wel fijn. Alee niet alle kinderen speelden mee maar toch een stuk of 17. De andere speelden met de watertafel. Deze voormiddag hadden we de watertafel gevuld met water. In de namiddag had dit wel veel belangstelling.

Daarna hebben we met de bal gespeeld. Amai bij sommige kinderen is het leven of dood als ze de bal willen hebben. Ze vliegen op elkaar en gaan ervoor.  Maar dan kreeg ik de ingeving dat we beter een cirkel maken. En ik in het midden sta en de bal gooi naar de kinderen en terug naar mij. Ja dit ging wel vlotter.

Zo rond 4 uur ging ik samen de Ruben de nachtwaker en de andere 2 vrijwilligers van Kebene  naar de village achter de school. Dit is de grond dat mama rainbow, katrien gekocht heeft. Op deze manier kunnen de mensen in de village hier blijven wonen. En hebben ze echt recht op en kunnen rijke stinkers deze mensen niet meer weg jagen om de grond op te kopen en er een mooi huis op te zetten! Mooi van mama rainbow! Respect!!!!!! Want daar wat verder op zie je hele mooie huizen waar die rijke stinkers dan wonen. Ik versta niet dat zij met een wringend gevoel daar wonen. Want als je op het balkon zit heb je uitzicht op de village! Ik hoop dat er ooit een dag komt dat bij deze mensen hun euro eens valt!!!!!

Het  was echt wel een heel contrast. Hutjes gemaakt met bladeren in elkaar gevlochten. Huisjes gemaakt met stalen Platen en een rieten dak.De huisjes zijn ook heel erg donker, en er hangt een bepaalde geur. Maar je went aan de geur. De mensen zijn allemaal heel erg vriendelijke. Jambo Jambo hoor je de hele tijd. Als je dan die kleine kinderen ziet met hun zwarte buik en hun mooie lag. Je smelt gewoon helemaal weg van die kinderen. En je wilt ze alleen maar een knuffel geven of een handdruk. Echt een fantastisch geveoel.

We zagen ook de waterput die mama rainbow voor de village heeft gebouwd. Deze was heel erg diep, had niet verwacht dat deze zo diep was. Deze waterput zorgt voor water in het dorp en water voor de school. SUPER. Ook zijn er de village toiletten gebouwd per 5 gezinnen dacht ik dat er 2 toiletten waren die zij dan konden gebruiken. Fijn!!

En dan zagen we een diepe put waar al het plastic afval werd ingedaan en dan wordt het verbrand. Ja niet zo goed voor het milieu maar het is dan wel opgeruimd want ik vind dat er hier in Kenia heel veel afval rond slingert. Dus als het verbrand word is het toch wel opgeruimd.

Wat verder op in de village was er een steen groeve. Daar waren 2 mannen stenen aan het kappen. Deze stenen worden gebruik voor de huizen die ze hier bouwen. Met de bijtel kappen deze mannen hier zoon 50 stenen per dag. Voor heel weinig shilling. Maar zei zeggen ook. Wij moeten voor onze familie zorgen. Beter dan geen werk. Want het werk in Kenia ligt hier niet voor te grijpen.

Daarna gingen we een kijkje nemen in het huisje van Ruben die ons rond leidde het was een redelijk groot huisje met ijzeren platen. Het was er wel vrij donker.  Een bed voor de kinderen.  Het midden was afgescheiden door een doek . En aan deze kant sliep dan Ruben met zijn vrouw. Ja zo hebben ze toch wat privé he. J  En ja ik zou het nog vergeten in het huis van Ruben hing een foto van zich zelf! Heel serieus . Hij zei :”de big bos of this room” met een hele fiere smile!

Dan een beetje verderop was een klein huisje wat de keuken was. Er lagen grote stenen en dan hout waar mama op kookte. Bonen, rijst, ugalli,…. Ook wel heel donker, en je had er niet zoveel zuurstof.

En recht over Ruben zijn huis zagen we zijn mama, amai zij is nog erg jong. Zij had een hele mooie en warme glimlach! We trokken een foto van moeder en zoon. Dat zie je dan later wel.

Ruben toonde ook zijn groente tuin; zijn bananen boom. Er hingen heel veel bananen aan. En wat een prachtige bloem heeft een bananenboom! Wauw! Nog een maand en dan kan je van de bananen eten dan zijn ze rijp. Ruben toonde ook de planten die hij kweekt tegen malaria. De blaadjes moet je dan drogen en je kan er dan thee van maken.  Hij geeft er elke morgen en elke avond water. En is er heel  fier op!

Dan was onze rondleiding ten einde. Het was stof om na te denken. Hoe wij leven en hoe deze mensen leven. En ik heb geen enkele vrouw, man of kind horen klagen he!!!! Wij kunnen hier nog veel van leren. Eenvoud siert! En dat siert deze mensen hier!!!!!

Vrijdag 15 oktober:

Vandaag was er niet echt les in kleuterklas 1 en 2. De jongste kleuters speelden met  de blokken. De oudste kleuters met de knuffels. Ja de oudste kleuters genoten echt van deze activiteit. Ik zag blije gezichten. Ondertussen kwamen de kleuters een voor een bij juf Fatima om de leestest te doen. Deze bestond uit lezen van grote letters, kleine letters, benoemen van voorwerpen, en woorden lezen.

Ondertussen speelde ik met de blokken samen met de kinderen van de eerste kleuterklas. Eerst speelden zij wat vrij en achteraf benoemden we de kleuren van de blokken, ja dat was wel nog moeilijk voor de kinderen kleuren benoemen. Dus volgende week doen we ne keer iets rond kleuren.

Ik heb ook al zitten denken misschien moeten we een  weekkalender maken maandag, dinsdag,…. Zo als in belgie he. Elke dag heeft een kleur. En op deze manier maken we het voor de kinderen visueel. Ga ne keer denken hoe we dit gaan aanpakken. 

Tijd voor speelijd;

Na de speeltijd speelden de kinderen buiten in de zandbak, en met de glijbaan. Ondertussen hielp ik mee met het optellen van de punten van de examens, schreven we het zelf opgestelde lijsten heel eenvoudig en geen STRES bij het invullen van de lijsten. Een tip voor in Belgie, met dat computer gedoe! Zo dan ordenden  we, wie was de eerste van de klas en zo tot het einde. Acheraf werden al de examens uitgedeeld , en een voor een kwamen de kinderen bij mij, ik maakte gaatjes in de examens en stak het in de juiste map van het kind waar de andere examens van het afgelopen jaar inzaten. Het verliep ordelijk. Maar soms heb ik het gevoel dat ik wel wat te traag ben. Ja het werk moet hier soms snel verlopen, en ja ik zit traag in elkaar, maar alee Pole Pole.

In de namiddag schreef ik huiswerk voor de kinderen en juf Fatima schreef de rapporten. Ja maar niet iedereen brengt zijn rapport terug mee.  Ik denk dat we er maar drie hadden.

Zo de dag was om. Ja nog iets voor te vertellen vandaag 15 oktober en de leerkrachten hadden de helft van hun salaris gehad, zo grappig! Zij waren zo blij! Meester Barasa zei dat hij een geit ging kopen. Ik weet nu niet of dit een grapje was of niet.

Om 5 uur gingen we samen naar huis. O maar juf Fatima had deze morgen een probleem met haar schoenen. Haar schoenen zijn stuk gegaan als ze naar school kwam. Ik ben dan snel naar de vrijwilligerswoning gegaan en mijn turnpantoffels genomen. Zo moest zij toch niet de hele weg op haar blote voeten lopen. En wat goed we hadden dezelfde maat! Want ja daar moet je ook nog geluk mee hebben.  

Deze avond heb ik niet veel speciaal gedaan. Verder geschreven aan mijn blog. En nog wat lezen.  Zo lala salama! = Slaapwel.

week2 : zondag

Zondag  10 oktober:

Deze morgen om 8 uur  uit de veren. Want ik ging samen met de kinderen van Kebene (het weeshuis  naast mijn vrijwilligershuis)  naar de kerk. Ja ik wou dit  wel eens meemaken naar de kerk gaan in Afrika.  Rond 9 uur vertrokken we met de bus van Kebene richting  kerk. Een hele onderneming. Enkele keren de motor starten en goed gas geven. Amai ik denk dat  het diesel was zo stinken. Op de bus was er een heel gezellig sfeertje. Met de kinderen naast jouw lekker wat zingen en wat wiebelen van de putten in de weg.  HUPLA je was weer wat groter. Een put in de weg.

Aangekomen bij de kerk. De kerk was eigenlijk gelegen bij een verlaten hotel. Het hotel stond nu helemaal leeg. Dit is een nu voor dieren, zoals geiten want je zag overal geitenkeutels liggen. En je rook het ook.  De Nederlandstalige vrijwilligers en ik zeiden dit tegen elkaar. In belgie of Nederland zou deze plaats al lang gekraakt zijn. Want het was eigenlijk wel een hele mooie plaats.  Er stonden nog hele mooie meubels uit hout waar  je een dikke laag stof op zag liggen. Als je de plaats zag liggen, zagen we een tal van mogelijkheden wat je hier kon doen: we waren even aan het brainstormen; je kan het renoveren en een school van maken, je kan het renoveren en een weeshuis van maken, een instelling voor kinderen die problemen hebben,…..                                                                                                                         Maar dan moeten we eerst nog eens goed werken als we in België zijn om dit allemaal te kunnen betalen.

Dan was het tijd voor de mis. Tien uur startte de viering. De kinderen en de ouders zijn gescheiden. Voor de kinderen was het in swahilisch. Voor de volwassene in het Engels. Ja ik vond het eigenlijk wat een beetje saai: Ik dacht dat er meer swing in ging zitten. Maar dit bleek toch niet. Als ik dit eens wil meemaken dan moet ik de zaterdag naar de kerk  gaan dan is het Gospel.

Zo dan was de mis gedaan. Tijd om te verzamelen. De bus stond te wachten, de moter was aan het draaien. Iedereen rende naar de bus. In een chaos rende de kinderen de bus op. Er werd niet geteld of zo he. Ze waren er heel erg gerust in dat iedereen in de bus zat. En de kinderen weten dat ook he dat ze moeten komen anders zijn ze niet mee. In de bus werd er ook niet nageteld of iedereen er was. Ik vroeg of is iedereen er  was en het was ok! Dan reden we heel rustig met het gezellig sfeertje naar het weeshuis.  Wanneer de kinderen voor de bus moesten verzamelen dacht ik aan de laatste schoolreis naar Planckendaal. Die dag waren we voordurend aan het tellen en had echt een stres dag. Mooi in de rij staan en dan nog eens tellen kijken dat iedereen mee was,… Misschien moeten we het voorbeeld van Afrika volgen het verloopt wat trager maar ook de jongen kinderen  leren hier voor zich zelf de verantwoordelijkheid dragen. Misschien zijn we in België wat te ongerust….

Ik bleef nog een tijdje in Kebene en speelde wat met de kinderen, om half 1 gingen we eten. Sinds ik hier ben, eet ik voor de eerste keer mijn avond maal met mijn handen. Met je handen eten je moet het wel leren. Het verliep bij mij niet van een leien dakje en ik ben al zo een smospot. Het was best lekker wat we aten. Ugali dit is maisbloem met water vermengt  en het vormt een dikke witte blok, zit niet zoveel smaak in. Met ei en tomaten en ui gebakken ui. En eens soort van een groene bladsoort. Ja het was lekker.

Rond half 2 ben ik dan richting mijn huis gegaan. Even wat uitgerust. En dan nog wat dingen gemaakt voor de school Ik heb een verkeersmat gemaakt maar dan wel uit karton. Wanneer de kinderen dan  met de auto’s spelen kunnen zij van het dorp naar de school rijden en van de school naar het dorp,….

Ja het was een rustige dag en heb er van genoten.

Week 2:

Maandag  4 oktober

Om half 8 ik was op school iedereen. Iedereen een goede morgen zeggen. Ja ik begin me hier al thuis te voelen. De leerkrachten zijn hier vriendelijk.

Vandaag was het om half 8 weer samenkomst . De vlag werd naar omhoog gedaan. Dit keer werd dit door verschillende kinderen gedaan ik dacht een stuk of 5. Zij voerden daar  dan  ook de bijhorende passen uit. Achteraf haalden zij  de vlag officieel naar boven.

Dan werd er door teacher Fidelle verschillende dingen toegesproken:  Hebben jullie een goed weekend gehad? ,….

Oh en vandaag heb ik ook iets gezegd aan de leerlingen. Iets heel kort maar alee dat is het begin. Ik vertelde dat ik heel erg blij ben dat ik hier op de rainbowschool mag meewerken.

Dan was directeur James aan de beurt. Hij vertelde wat over te laat komen. De laatkomers krijgen de taak de klassen s’ avonds achter de lessen te poetsen.

Daarna werd er gebeden en dan was het tijd voor les.

Ik ging naar klas 1: daar was het tijd voor wiskunde en hielp de kinderen die wat extra ondersteuning nodig hebben.  Cijferen.  Wanneer ik individuele hulp aan doen ze voort, maar wanneer je weer weg bent dan zijn ze weer met andere dingen bezig.  Maar als de leerkracht hen er opwijst komt het weer goed.

Dan tijd voor speeltijd een papje drinken en lekker wat spelen. 

Nu naar kleuterklas 1 en 2:

Tijd voor nieuwe les engels. Ck. Juf Fatima herhaalt heel veel maar das goed he. Ik heb de jongste kleuters geholpen met  het vormen van letters. De k is voor heel veel kinderen heel erg moeilijk om te schrijven.  Je voelde aan de kinderen dat het weekend was geweest. Zij waren wat roemoerig.

Vandaag is het heel erg warm geweest. Amai het was een drukkende warmte.

Na het schrijven van de woorden mochten de kleuters nog buiten spelen. De kinderen hebben hier ook een speeltuintje waar een er een schommel staat, enkele glijbanen hobbelstoeltjes; De kinderen vind dit hier echt fantastisch om te spelen. En ze sparen elkaar niet? Als ze op de schommel willen lopen ze ernaar en trekken ze elkaar gewoon af. NIET TE DOEN. Maar alee ik probeer er wat structuur in te brengen maar je moet wel geduld hebben. En soms denk pff. Maar juf Fatima helpt met hierin want naar haar luisteren ze gewoon goed.  Ik hoop dat het bij mij ook nog gaat lukken. Pole Pole.

Dan lunchtime. Boontjes met rijst. Ja het is hier stevige kost maar tis LEKKER!!

Kleuterklas 1 en 2.

2 uur start  lessen. Vandaag ging het over voertuigen. Verschillende voertuigen bespreken en dan  schrijft de juf fatima onder de tekeningen de woorden. De oudste kleuter schrijven de woorden over en dan tekenen ze deze woorden. Voor de jongste kleuters tekende we met een stippenlijn de voertuigen in hun schrift. Het is de bedoeling dat de kleuters over de stippenlijn gaan tekenen. En dan kleuren ze het voertuig in.

Achteraf speelden de kinderen aan tafel met de auto’s.  Zo de school zat er al weer op vandaag. Het vliegt echt voorbij.

Deze avond was het geen avond met Carine zij is  vandaag vertrokken.  Ik doe een babbeltje met Robin de knightkeeper, ik lees mijn mails en dan schrijf ik mijn verhaaltje voor de blog en voor je het weet is het al half 10. Het vliegt gewoon die dag.

Ja daar kruipt nog veel tijd in om je verhaaltje te schrijven op je blog.

Op de foto’s ga je nog moeten wachten  ik ben mijn kabeltje vergeten om de foto’s op mijn computer te zetten. En met mijn kaartje in de computer dat lukt niet het is te klein. Dus foto’s volgen later. SORRY. Maar kijk je kan toch al mijn verhaal lezen hier he. Ja typisch dat ik dat vergeten ben.

Dinsdag 5 oktober

Deze morgen had ik me bijna verslapen, ik dacht ik ga nog even dutten maar het was een half uur later. Ja rap mijn kleren aandoen. Wat melk drinken en hup naar de school! Ik was op tijd.

Kleuterklas 1 en 2 we starten om half 8 met memory spelen. Een hele onderneming vind ik. Het is heel moeilijk voor de kinderen             dat ze hun beurt moeten afwachten. Je moet hen hier sterk in begeleiden. Ook met de richting wie na wie komt. Als ze met twee spelen gaat dit goed.  Wat ik wel moeilijk vind hier dat de groep heel groot is en dat ze allemaal tegelijk spelen aan tafel. Zo kan ik hen niet zo goed begeleiden vind Ik. Ja soms hebben ze problemen met de richting of blijven ze de kaartjes maar pakken zonder hun beurt af te wachten.  Maar allee herhaling kan wonderen doen als ik blijf herhalen gaan ze het wel na een tijdje doorhebben.

Dan 8 uur tijd voor wiskunde: CIJVEREN aftrekkingen.  Hier sta ik weer van versteld! Cijferen in de kleuterklas. Aftrekken is voor de kinderen niet zo eenvoudig. We doen het met concreet materiaal eerst tellen hoeveel ze moeten nemen en dan weg nemen. Het geen dat overblijft, tellen ze maar ze hebben het niet door dat dit dan de uitkomst is. Ik leg de materialen dan op een plek apart en laat ze tellen hoeveel erover is maar dit is heel erg moeilijk hier moet ik nog iets opvinden hoe ik dit beter kan  doen. Als iemand een idee heeft hoe ik het beter kan uitleggen die aftrekken laat maar weten!

Dan speeltijd.

Na de speeltijd herhaling van de voertuigen, de kinderen benoemden de voertuigen en schreven de woorden van de voertuigen over dit voor de oudste kleuters. En de jongste kregen drie woorden opgeschreven met stippenlijn letters en gingen erover met hun potlood. Als ze klaar waren kregen de kinderen auto’s  om met te spelen. Ondertussen schreven juf Fatima en ik het huiswerk voor de kinderen.

Lunchtime

In de namiddag ben ik naar klas 1 gegaan om te helpen met wiskunde. Hier was het was volgt er op dit cijfer. Vb. 10… 12….  Voor sommige was dit moeilijk. En dan begonnen we te tellen van 0 tot het voglende. Of dit de juiste methode is ik weet het niet,maar de kinderen waren er toch meegeholpen en das belangrijkste he. Ja ik ben een kleuterleidster.  Ziezo de school zit er al weer op. Het was snel laat.

Woensdag  6 oktober:

Vandaag heb ik vrij. Ik heb eens langer geslapen want ik ben hier echt wel moe. Misschien is dat ook van het aanpassen van het klimaat enzo. Ik ga vandaag verder memory’s maken. Deze week heb ik verschillende dingen gezien dus stof genoeg en ideeën om memory’s te maken. Ik ga ook zo een automat maken voor de kinderen alee op karton. Zo kunnen de kinderen met hun auto’s op de straat rijden. In de namiddag ga ik eens gaan wandelen aan het strand. Maar niet alleen want die beachboy’s zouden me te veel lastig vallen!!!!  S’ avonds heb ik Reuben de nachtwaker geholpen bij het nakijken van zijn emails. Hij was nieuwsgierig of de andere vrijwilligers die hier verbleven een email naar hem hadden geschreven, dit ging niet echt van een leien dakje. We hebben dan maar een nieuw email adres aangemaakt voor hem. Daarna hebben we een berichtje geschreven naar de vrijwilligers. Je zit ze langer aan dan je zou denken.  Dan nog even eten maken. Ik heb wel genoten van mijn dagje vrij.

Donderdag 7 oktober:

Vandaag geraakte ik maar niet wakker. Ik was een hele dag moe, vreemd want ben vroeg gaan slapen en had gisteren een dagje vrij. De leerkrachten vandaag vroegen alles OK? Ik zei alleen een beetje moe. Ze vonden het wel raar want ik was gisteren een dag vrij. Misschien is dat wel omdat ik even uit het systeem ben.  Het was ook heel erg warm kan daar ook van zijn he. Maar alee morgen beter. Ik merkte wel dat ik vandaag minder geduld met de kinderen. En kinderen zijn heel gevoelig die voelen hoe jij  je voelt.

Ja vandaag heb ik voor de eerste keer in mijn leven een wiskunde les geven en dat dan nog in Kenia wie had dat ooit gedacht! Ja het was leuk en de kinderen luisterden naar mij.  Misschien ook

Vandaag heb ik de memory uitgetest  in kleuterklas 2 die ik gisteren gemaakt heb. Ja het ging goed met dit spel. Het is wel heel moeilijk om hun beurt af te wachten. En je moet hen hier voordurend in begeleiden. Dit is niet altijd zo gemakkelijk want de groep is nog al groot en dan zie je ze de andere kant het spel niet goed spelen. Ja vandaag werkte het wel op mijn zenuwen. Maar ik dacht Pole Pole het komt wel goed. In de  namiddag ben ik naar klas 1 gaan helpen. Er zijn daar twee kinderen die heel erg klein schrijven je kan het bijna niet lezen zo klein is het. Heb eerst wat een soort schrijfdans gedaan alee zonder muziek zodat alles wat los komt want het zat heel erg vast bij hen. Achteraf hebben we echt hele grote letters geschreven en zo geëvolueerd naar kleine letters en cijfers. Op het einde schreven ze de gewenste grote. Ik hoop dat de volgende keer voor hen gaat lukken om groter te schrijven en anders blijven oefenen om groot te schrijven.  Deze morgen hadden we een kleine vergadering met directeur James. Ja in november starten de examens. Praktische uitleg hoe alles zal verlopen,….

Ik ga deze avond vroeg slapen dan ben ik er morgen weer helemaal klaar voor.

Vrijdag 8 oktober:

Deze nacht heb ik heel erg goed geslapen. Dus ik had het gevoel dat ik er weer tegen aan kan!  En ja vandaag ging het heel wat beter. Deze ochtend om half 8 was het samenkomst.

Eerst werd de vlag op de traditionele manier in de lucht gehangen. 

Er was heel wat te vertellen. Klas heeft zijn punten gekregen en deze werden uitgeroepen. De eerste 8 kregen een tas met materialen zoals kleurpotloden, Schriften, stylo’s,… deze kinderen waren zo fier als een gieter.

Maar deze morgen zaten de kinderen van klas 7 op hun knieën. Klas 7 had het wat te bond gemaakt gisteren. Hadden nu straf, een hele tijd om hun knieën zitten. Ik denk niet dat echt deugd doet.

Dan samen zingen en als laatste bidden.

Daarna gingen we naar de klas; teacher fatima bleef even weg en we speelden een klein bewegingsspelletje. In het begin ging het goed en de kinderen luisterden. Maar achteraf waren er 3 kleuters die alles wat verpesten. Zij kunnen de hele klas o p stelten zetten. En dan denk ik dat fatima maar snel komt. Ja dan zo ik zo graag ne keer super goed roepen. Ik bevestig de kinderen die flink zijn. Maar ik heb het gevoel dat dit hier niet veel effect geeft.  Maar de kinderen die dan flink zitten genieten er wel van als ik het zeg. Ik zie een lach op hun gezicht. Alee en dat is wel leuk.

Dan was het weer tijd voor wiskunde, take away. Ik schreef de oef op bord en assisteerde de kinderen met concreet materiaal.  Dan was het tijd voor speeltijd en daarna was het tijd voor engels.

Er werd een nieuwe letter aangebracht. R. De kinderen lazen de woorden en schrijven ze op. Ik merk dat de kinderen dit wel leuker vinden.  Deze les verloopt veel vlotter. En de kinderen doen hun werk en zitten niet zo te dromen.

In de namiddag ben ik naar klas 1 geweest om te helpen met wiskunde met enkele kinderen. Als zij individuele aandacht krijgen maken zij deze oef. goed . Dan blijft hun aandacht erbij.

Om 4 uur gingen we naar de zee om daar spellkes te gaan spelen. Maar we konden niet veel spelen want de zee was heel erg dicht.  We gingen direct in het water. Amai  je ziet de kinderen er echt van genieten.  Hun gezicht sprak boekdelen.

5 uur en we gingen naar de school terug. 

Ik ben deze avond een bezoekje gaan brengen aan Kebene dat is het weeshuis naast mijn vrijwilligershuis.  Ik heb daar de bezinning meegemaakt . Achteraf heb ik een praatje gedaan met  de twee vrijwilligers die daar ook verblijven. Wel fijn dat je nog eens met hen kan praten. Je gedachten delen met elkaar!

Ziezo mijn vrijdag zit er weer op!

Zaterdag  9 oktober:

Deze morgen zou er weer er een meeting zijn op dezelfde tijd en de zelfde plaats. Directeur James wist hiervan. Om 9 was ik op school en wachtte ik op juf Fatima maar ze was niet daar. Ik ging naar de keuken en vroeg aan de kokkin of zei haar had gezien. Maar niemand had haar gezien. Dus ik wachtte. Ondertussen hielp ik de kokkin van de school mee. Ik hielp haar met bonen sorteren. De bonen die niet goed waren zijn voor de kippen. Zij heeft daar een hele speciale truck voor. Zij schud de bonen op net alsof je frieten opschud. Ik probeerde het ook maar ik  kon er maar beter met stoppen want dit was niet zo mijn ding. Alle goede bonen deed ik een emmer. De andere bonen die niet goed waren gooiden we weg voor de kippen.  Rond 9 u 45 arriveerde juf Fatima. We gingen samen naar de meeting. Hopelijk is iedereen er dacht ik bij mezelf.  We arriveerden er rond 10 uur. Maar we waren nog alleen.  Dus wachtten we op de rest van de leerkrachten. En wachtte ….. wachte …. Geen leerkracht te bespeuren. We wachten tot 11u 30 en dan gingen huiswaarts. Alee ik hoop dat de volgende keer de meeting door zal gaan.  We zullen zien.

Daarna ging ik samen met juf fatima naar Ushago. Waar ik mijn inkopen deed voor de komende week. Ik had niet zoveel nodig alleen wat yoghurt de  andere dingen koop ik in de plaatselijke winkeltjes in het dorp. Ik wissel wat af zodat ik iedereen wat kan helpen.  Achteraf trakteerde ik juf Fatima op een ijsje. Ja zij houd van koude dingen! Dus ja een ijsje dat smaakt wel op deze warme dag.

Rond 13  uur kwam ik thuis. Ik las wat in een boek. Rond drie ging ik samen  wandelen aan het strand met Ben. Ja het is altijd fijn dat je hier met een zwarte omgaat dan komen die beachboys je niet lastig vallen. Het was daar lekker fris aan de zee want vandaag is het echt wel warm. Heb hele fijne schelpen verzameld. Leuk om in de klas te gebruiken in België. Dan kan je als je thema zee uitwerkt je hoek weer wat mondiaal verrijken he. Ja schelpen uit Kenia. Maar dat is voor als we terug zijn.

Rond 6 uur gingen we huiswaarts want om 7 uur is het hier pikdonker.  Dan deed ik mijn was. En nog even met de nachtwaker babbelen hoe de dag was enzo. Maar ondanks de tegenslag met de meeting was het een fijne dag.

Morgen ga ik samen met het weeshuis naar de kerk. Ik ben eens benieuwd want het schijnt hier de moeite te zijn.

Zo ik ga jullie laten en tot morgen!