Weekend van week 3

Zaterdag  15 oktober

Deze morgen lang uitgeslapen.  Ja dat deed wel deugd.

Ik had beloofd dat ik een bezoekje ging brengen aan de kokkin van de school. Dus rond half 11 bezocht ik de kokin op school. Vandaag was het kool met ugali. Ja zei maakte dit wel klaar op een lekkere manier. Eerst uitjes stoven dan tomaatjes stoven en dan de kolen erbij. Het rook heerlijk!!!! Je moet wel wat macht gebruiken als alles in de kom zit. Ja als je arm spieren hebt geen probleem he. Maar ja je moet die dan wel hebben. J

Daarna ging richting de grote shop om mijn inkopen te doen voor deze week. Wat ik bij de plaatselijke winkeltjes kan kopen koop ik daar. Maar je vind daar niet alles he! De weg daar naar toe duurde lang. Je gaat even naar de winkel maar onderbaan kom je een hoop van mensen tegen en doen een praatje met je. Ja vooral die mannen hier daar kan je soms een heel tijdje mee praten. Dan vragen ze ju nummer. EN BLABLA. Ja hier word ik wel wree nerveus van . Ja gewoon praten is goed maar dan als je ze nummer vragen denk  ik. BRRR! Maar ik zeg ik weet het niet. Ik laat ze hun nummer opschrijven op een papier en als ik thuis ben gooi ik het in de vuilbak. Ok dan was ik eindelijk in de shop, daarna ging ik naar de apotheker voor mijn malaria pillen want die waren bijna op.  Ja en dan maak je daar ook weer een heel praatje mee. De mensen zijn hier super sociaal en dat is wel leuk! Alee als het dan om gewoon praten, gaat en niet meer.  De apotheker is wel een hele lieve man waar je heel gewoon met kunt praten.

Dan richting het fruit en groentenkraam. Ja de groenten en fruit zijn hier helemaal niet duur. Voor 5 vijf dagen groenten en fruit betaal je 200 shilling = 2 euro. Je moet hier delen door honderd om te weten hoeveel euro het is.  Ja het is kwestie van mijn darmflora wat te stimuleren. Want met de rijst en de bonen opschool zorgt het een beetje voor problemen.  Ik heb nu besloten om dag om dag te eten op school. Dat alles wat meer op gang komt. Ja met het fruit en de groenten komt dat wel in orde. Alee ja ik niet meer verder in detail treden, J

In de namiddag ben ik wat gaan wandelen. Eens naar het ander shoppingcenter. Langs deze weg kwam je ook een hele hoop kraampjes tegen. “ Com inside” “ hy i make a good price for you!”

Ik zeg later later ik kom terug.  En dan als je terug keert heb je het aan je been he.  Ja dan ga je kijken in elk winkeltje. Elk winkeltje verkoopt zowat hetzelfde. Maar ik ben hier wel al sterker in geworden. In het begin zou ik dan iets kopen omdat ik geen nee kan zeggen. Maar nu zeg ik nee, ik kom later als ik naar huis ga! Dan koop ik dingen. 

Zo en dan ging ik huiswaarts. En dan onder de baan natuurlijk doe je een babbeltje.  Er is hier een hele toffe vrouw in het begin van het dorpje. Jossefien,altijd als ik haar zie heb ik een heel goed gevoel bij haar. Ik weet niet hoe oud zij is, maar het lijkt me een oma. Maar het is heel leuk praten met haar. En zij lacht altijd! Ze geeft met een goed gevoel!

Daarna maakte ik een lekkere groenten spaghetti . Ruben de nachtwaker vond het ook lekker. Ja als ik kook dan kook ik ook voor hem mee, ja kan toch moeilijk hier alleen zitten eten! Ja Ruben is een heel grappige man! Hij heeft een pijl en boog als hij rond loopt en vertelt hierover altijd heel grappige verhalen. Het is steeds lachen.

Dan rond 8 uur kwamen de Nederlandstalige vrijwilligers  een bezoekje brengen. We hadden besloten om deze avond een stapje in de wereld te zetten.  Samen met een werknemer van Kebene  Kosmos. Eerst wat drinken in de forthe tives, bar aan het stand. Ja het was heel gezellig! Je zat heel dicht bij de zee, je hoorde het geruis van de zee, je wordt er helemaal zen van. Rond 11 gingen we dan naar de plaatselijke discoteek, shakatak. Ja heel fijn, ik had voor even afgesproken dat ik een relatie had met Micheal om de mannen wat op afstand te houden want das hier wel niet normaal zen. Ja die afrikanen dansen wel op een heel andere manier dan ons. Hun lichaam is heel erg los. En dansen heel sensueel!   Alee tis wel chique dat ze dit kunnen zen maar ik voel me daar toch  niet zo goed bij als ik met hen dans.  Daarmee dat ik afgesproken had dat ik even met Micheal was. Ja want die vrouwen hier zijn nog erger he, die kennen geen schaamte! Micheal heeft het er toch ook niet zo voor. Zo rond half 4 gingen we huiswaarts, want om 8 uur ging ik met de kinderen van Kebene naar de kerk. Dus het was een korte nacht.

Zondag  16 oktober

Even pieken was het om op te staan, maar toch ne keer uit mijn bed ging het goed. Snel wat eten en dan richting Kebene met de kinderen naar de Kerk. Maar soms in Afrika kunnen de dingen helemaal anders lopen dan gepland. Er was een kind van Kebene heel erg ziek. De zweetdruppels liepen van haar gezicht. We hebben dan besloten om met haar naar de dokter te gaan. Martin de vrijwilliger is een verpleger en loopt in de week mee met deze dokter die in de kliniek werkt. Martin belde naar de dokter en na enkele mintuten was de dokter daar, geen POLE POLE. Eens in het ziekenhuis kreeg het meisje een adrenaline spuitje om haar wat te kalmeren. Het meisje was helemaal over haar toeren.  De dokter onderzocht haar, ze had een astma aanval. Je voelt je zo machteloos he, je wilt het kind helpen maar je kan het helemaal niet helpen, het hoest geluid ging door mijn merg en been. Het meisje was de hele tijd aan het hoesten. Daarna kreeg ze een puffer waar ze kon in puffen.  Ja zo een elektrische he. Maar in het begin werkte het niet zo goed het meisje bleef maar hoesten. Martin vertelde me ook dat dit meisje heel erg gesloten is en weinig contact zocht met de tante’s  die daar werken. Ik denk dat het voor haar niet altijd gemakkelijk is, je moet dan denken dat ze ook geen mama heeft en heel moeilijk voor haar om genegenheid te vinden. Op dat moment wil je gewoon een beetje een mama zijn voor haar, zodat ze zich toch wat op haar gemak voelt, en een beetje bescherming voor haar bied. Ik hield haar hand vast.  Martin hielp mee met de dokter.  Het ziekenhuis was best ok. Ja je kan het niet vergelijken met onze ziekenhuizen. Je kan het eerder vergelijken met verschillende dokters praktijken te samen. Er is een wachtzaal met een bali, 2 dokterskamers met een bed. Het bed heeft martin gedoneerd. En dan een kleine kamer met verschillende doktersmaterialen en toilet. Maar Martin zegt dat het hier best wel ok is. In het wel een rustige sfeer, geen gehaast. Ik vind ook dat de dokters meer feeling hebben met de patiënten, hier is de patiënt geen nummer. Hij neemt de tijd. De dokters voelen hier ook veel meer met hun handen enzo aan het lichaam van de patient .Bij ons gebeurt dit vaak rap rap rap. Daarna kreeg het meisje nog een adrenaline spuitje en een pil om haar hoesten wat meer te onderdrukken.  Na 2 uurtjes ging het beter met het meisje. Er werd voor de zekerheid ook bloed afgenomen. Dit werd dan onderzocht in Mombassa. Een uurtje later waren de resultaten gekend. Alles was relatie ok. Alleen had ze wat rode bloedcellen te weinig in haar bloed. Als  weer goed gaat eten worden er weer  rode bloedcellen aangemaakt en natuurlijk moet er elke dag haar medicijnen nemen.   Rond half 2 gingen we huiswaarts. Martin smeerde een boterham met pindakaas voor het meisje, ik deed de boterham in stukjes en een voor een gaf ik haar een stukje brood. Het was wel fijn gevoel  dat ik zo een beetje voor haar kon zorgen. Daarna ging ze de hele middag  rusten. Want het hoesten heeft haar lichaam helemaal uitgeput en dan met die warmte erbij. Je mag het niet onderschatten voor dat kind.

Daarna had ik wel even nood om alleen te gaan wandelen. En op zondag zijn de straatjes hier heel erg leeg je ziet hier bijna niemand. Dus ik kon er wel van genieten. Maar het was wel warm.  Ja na zoon een gebeurtenis had je toch wel enkle emoties dat je een plaats moet geven. De kinderen moeten hier toch wel hard zijn in Afrika.

Het werd me na een tijdje wat te warm en ben dan gaan wandelen aan het strand. Daar kwam ik Ben tegen en dan hebben we de richting genomen om naar Kim for Love te gaan wandelen. Dit is hier een zanger die zijn eigen zaak, ( ja een bar)  heeft en waar je de zondag rond 4 uur kunt gaan luisteren naar zijn muziek die hij zingt naar de avond toe komen er ook gasten optreden. Zoals acrobatie, Afrikaanse dansers, Afrikaanse muziek. Ja echt eens de moeite om te zien. Rond 7 uur namen we de taxi naar ushago om daar af te sluiten met nog een drankje.  En Ben speelde nog pool. Ja dat is hier wel heel populair. En hij is daar niet van weg te slaan. Heb het een keer geprobeerd maar niks voor mij. Ziezo dan nam ik de taxi rond 9 uur en deed nog een babbeltje met Ruben de nachtwaker.